ABD, Rusya ile ilişkileri nedeniyle Türkiye’ye yaptırım uygulanması konusunda uyardı

Aghawat, Irak: Yunus Ajeel musluğunu açıyor ama hiçbir şey çıkmıyor: Kuraklık çeken Irak’ta suyu olmayan düzinelerce köy, aralıklı olarak kamyon ve tuzlu kuyu teslimatlarıyla yaşıyor.

Ajil ve sekiz çocuğu, içmekten duş almaya, bulaşık ve elbise yıkamaya kadar her şey için Agawat’taki evlerinde, Diwaniyah valiliği yetkililerinden haftada bir veya iki kez kamyonla su almak için bekliyorlar.

Yaz sıcaklıkları bazen 50°C’ye (122°F) kadar yükselirken, dört gündür duş almadığını söyledi.

42 yaşındaki kadın, günlük teslimatlar olsa bile yeterli su olmayacağını söyledi.

Irak, Arapça’da İki Nehir Ülkesi olarak bilinir, ancak bir zamanlar güçlü olan Dicle ve Fırat nehirlerinde su seviyelerinin düştüğünü gördü.

Divaniye Valiliği’nden geçen Fırat, son aylarda bazı zayıf dallarının kurumasıyla açıkça küçüldü.

Vali Zuhair al-Shaalan, valiliğinin “yaklaşık üçte birinin” suya erişim sorunları olduğunu ve 75’ten fazla köyün etkilendiğini söyledi.

Acil bir kuyu kazdı ama su tuzlu.

AFP’ye verdiği demeçte, “Bunu kamyonlardan gelen suyla karıştırıyoruz ve yapıyoruz” dedi.

Köydeki çocuklar, köylerindeki toprak yoldan aşağı inen turuncu bir su kamyonuna çığlık atarak koşarlar.

Bir kişi uzun beyaz bir tankı doldurur, su akarken kamyonun hortumunu tutmak için üstüne tırmanırken, diğerleri daha küçük tankları ve hatta pişirme kaplarını doldurmak için bekler.

Çocuklar, yere derme çatma bir küvet olarak yerleştirilmiş eski, paslı bir buzdolabına neşeyle serpilirler.

Birleşmiş Milletler, Irak’ı iklim değişikliğine karşı dünyanın en savunmasız beşinci ülkesi olarak gösteriyor.

Yetkililer kuraklığı mevcut su kıtlığından değil, aynı zamanda komşu Türkiye ve İran’daki bazı nehirler ve kollar üzerindeki barajların inşasından sorumlu tutuyor.

Acil, evini kardeşi Muhammed ile paylaşıyor.

Komşularının çoğu gibi onlar da çiftçilikten geçimlerini sağlıyorlardı.

Ancak son iki yıldır kuraklık yerel tarımı dize getirdi, bu yüzden hayatta kalmak için koyunlarını satıyorlar.

Acil, köyde yaklaşık 50 ev olduğunu ancak sadece 10 ailenin kaldığını söyledi.

“Geri kalanlar kaldı” dedi. “Su yoksa hayat da yoktur.”

Irak’taki Uluslararası Göç Örgütü’nün bu ay yayınladığı bir raporda, ülkede “iklim göçünün çoktan gerçeğe dönüştüğünü” belirtti.

Raporda, su kıtlığı, yüksek tuzluluk ve düşük su kalitesi suçlanarak, bu yıl Mart ayı itibarıyla ülkenin merkezindeki ve güneyindeki 10 ilde 3 bin 300’den fazla aile “iklim faktörleri” nedeniyle yerinden edildi.

Diwaniyah’ta su kaynaklarını yöneten Hassan Naim, yaklaşık 20 arıtma tesisinin durdurulduğunu söyledi.

Bir keresinde, “Bazı nehirler kurur, ama sadece günlerce” demişti.

Mevcut kriz iki ayı aşkın süredir devam ediyor.

Naim, yetkililerin gerekli olana kıyasla “çok düşük” miktarda su dağıttıklarını kabul etti, ancak yüksek tuzlu kuyu suyu kullanımına karşı uyardı.

Diwaniyah valisi Shaalan, kıtlığı sona erdirmek için valiliğin Fırat boyunca saniyede 85-90 metreküp (3000-3200 fit küp) mevcut su akışını ikiye katlaması gerektiğini söyledi.

Diwaniyah’ın gelir elde etmek için sınır geçişleri, petrol yatakları, dini sığınakları ve turizmi olmadığına dikkat çekti ve Bağdat’taki yetkilileri eyaleti federal hükümetin su karne planının dışında tutmaya çağırdı.

Tarım bizim hayatımızdır” dedi.

Yüzlerce öfkeli Divaniye sakini durumu protesto etmek için iki kez sokaklara döküldü.

Ağa sakinlerinden Razak Issa, Fırat Nehri’nin kaynağı olan Türkiye ile su teminini artırmak için bir anlaşma yapılması gerektiğine inanıyor.

“Evet, karne kullanabiliriz ama hava sıcak. Nasıl ders alayım? Duş almıyorum? Kıyafetlerimi yıkamam mı? Çocuklarımı yıkamam mı?” dedi.

Ayrıca kuyusundan gelen tuzlu suyu yetkililerden kamyonla taşınan su ile karıştırıyor.

“Nereye gidebiliriz?” dedi. Irak’ta her yerde işkence var.