Kızını depremde kaybeden Türk babaya destek dalgası
AFP’ye verdiği demeçte, Türkiye’de 6 Şubat depreminde hayatını kaybeden kızının elini tutan bir babanın görüntüsünün dünyanın dört bir yanından büyük bir sempati ve destek seline yol açtığını söyledi.
AFP fotoğrafçısı Adem Altan, Türkiye’de 44.000’den fazla ve komşu Suriye’de binlerce kişinin hayatını kaybettiği felaketten yaklaşık üç hafta sonra başkent Ankara’da Mesut Hanser’in izini sürdü.
Merkez üssüne yakın Kahramanmaraş’tan oraya taşınmıştı.
Hanser, 8 katlı binanın enkazı altında kaybolan kızının yanı sıra, “Depremde annemi, kardeşlerimi ve yeğenlerimi kaybettim” dedi.
“Ama bir çocuğu gömmek gibisi yok. Acı tarif edilemez.”
Hanser’in turuncu ceketli, soğuğa ve yağmura karşı, enkazdan çıkan kızının elini tutarken çekilmiş fotoğrafı birçok gazetenin birinci sayfasında yayınlandı ve internette milyonlarca kez görüntülendi.
Onbinlerce hayatı yok eden bir felaketin sembolü oldu ve ailesine özel ilgi gösterdi.
Şimdi bir iş adamı, eski fırıncıya bir TV kanalında yöneticilik teklif etti ve aileye Ankara’da bir daire verdi.
Bu sırada oturma odasında Hanser’in kızı Ermac’ın bir ressam tarafından bağışlanan babasının yanında bir melek olarak resmedildiği bir tablo asılıdır.
“Elini bırakamadım” diye hatırlıyor, “Kızım yatağında bir melek gibi uyuyordu.”
– yardım bekliyorum –
Hanser, sabah 4:17’de (0117 GMT) deprem meydana geldiğinde fırınında çalışıyordu.
Evi aradığında, yer sallandığında hasar görmüş olmasına rağmen, karısını ve üç yetişkin çocuğunu evde, bungalovlarında güvende buldu.
Ancak geceyi babaannesinin evinde geçiren en küçükleri Yermak’a kimse ulaşamadı.
İstanbul ve Hatay’dan gelen kuzenleriyle vakit geçirmeyi planlıyordu.
Hanser, annesinin binasına koştu ve sekiz katlı binanın bir moloz yığınına döndüğünü gördü.
Ortada, gündelik hayatın enkazında kızı vardı.
Herhangi bir kurtarma ekibinin gelmesini bir günden fazla bekledikten sonra Hanser ve diğer yerel halk, beton blokları elleriyle hareket ettirmeye çalışsa da başarısız olsa da, enkazda sevdiklerini kendileri bulmaya çalıştı.
Yermak’ın cesedini alamayınca yanında oturmaya devam ediyor.
“Elini tuttum, saçlarını okşadım ve yanaklarından öptüm” diye hatırladı.
Daha sonra Adem Altan’ı olay yerinin fotoğraflarını çekerken görür.
Yumuşak, kırık bir sesle, “Bebeğimin fotoğraflarını çek,” dedi.
pho-bg/tgb/jj
