Okal bey bacağımı vurdu ama hala hayattayım.

Hakkı Öcal. Türk basınının efsane ismi. En yüksek kalibreli bir okuyucu. Ve görünüşe göre keskin zekalı bir eleştirmen.

Evet, Haki Huka (öğretmen) bu yılın başlarında yazdığım bir köşe yazısına itiraz etti. Daha doğrusu, Daily Sabah gazetesinin sadık bir okuyucusu olarak, gazetenin yönetici yazı işleri müdürünü sorumlu yazı işleri müdürü konumuna getirdi.

Bir kişi veya kurumun iyiliği veya kötülüğüne karar vermesi imkansız olmasa da, prosedür açısından her zaman zor ve en azından sorgulanabilir olmuştur. Türk hukukunun meşhur ilkesinin dediği gibi “Usulü esastan önemlidir” ve ben de buna katılıyorum. Ayrıca bir kişinin kendisini ilgilendiren bir konuda hakemlik yapması da etik değildir.

Ancak, davayı açıklayacağım ve Haki’ye sınırsız eleştirme ve savunmamı yazma özgürlüğü vereceğim. Değerlendirmek okuyucularımıza kalmıştır.

Ding dong, hedef alındın!

Her şey 2 Mart Perşembe sabahı Haki Hoka’nın WhatsApp aracılığıyla bana mesaj atıp o hafta fazladan bir köşe yazdığını söylemesi ve ilgilenip ilgilenmeyeceğimizi sormasıyla başladı. Tereddüt etmeden “Evet!” dedim.

Hakkı Hoca, Pazartesi sabahları Daily’de düzenli olarak yayınlanmaktadır. Gmail bildirimlerimizi her zaman Pazar günü güneş doğmadan önce ekli bir parçayla birlikte alırız, PS “Selam ve sevgiyle (saygı ve sevgiyle)…” Bu hiç değişmedi.

Hooke’un benzetmesi bana Immanuel Kant’ı hatırlatıyor. Kant’ın katı bir günlük rutini takip eden çok katı ve disiplinli biri olduğu söylenir. Entelektüel hedeflerine ulaşmak ve ahlaki açıdan doğru bir hayat yaşamak için düzenli bir hayat sürmenin gerekli olduğuna inanıyordu. Otobiyografisine göre Kant, düzenliliği neredeyse mekanik olan bir günlük rutini takip ediyordu.

Örneğin, her gün sabah beşte kalktığı ve günün ilk saatini felsefi problemler üzerinde meditasyon yaparak geçirdiği söylenir. Sonra sabahın geri kalanını ders vererek ve yazarak geçirdi. Öğleden sonraları her gün aynı saatte ve aynı rotada yürür, akşam saat 10’a kadar okumak ve yazmak için eve döner, sonra yatardı.

Haki Huka arkadaşlara ve komşulara sormak lazım.

Makaleyi aldığımda saat daha 9:21 olduğu için açmadım. Sabahın erken saatlerinde bir köşe yazısını nasıl okuyabilirim? Haber odasına gelen baş editörümüz gülümsüyordu. “Haki Hoka parçada seni hedef alıyor” dedi.

“Ciddi misin? Harika!”

29 Ocak’ta Haki Hoka’nın “insanlığın yeni evrensel gerçeği” dediği şeyi, yapay zekayı (AI) ya da onun deyimiyle “akıllı programcılar ve onların akıllı algoritmaları”nı selamlıyor.

Tartışma konusu, bugünlerde küresel medyanın modası olan ChatGPT idi. Çok ileri gitmem gereken bir zamanda yeteneklerine hayret ettiğimi ifade ediyordum ve “World Wide Web Konsorsiyumu (W3C) mikroblog veri tabanına binlerce satırlık kodla kişisel olarak katkıda bulunan” Haki Hoka’nın dikkatini çektim. , daha sonra Twitter, Instagram, Facebook, Pinterest vb. gibi bugün “sosyal platformlar” dediğimiz şeyin temeli oldu.

Haki Hoka’nın kendisi bir programcıdır. Teknoloji bağımlısı ve her zaman takıntılı. Söylediklerini dikkatle dinlemem gerekiyordu.

Basitçe söylemek gerekirse, Hoka’nın hikayesi, “insan yazısını simüle etmede dil paradigmalarının çeşitliliğini ve potansiyelini vurgulayan” yazdıklarının arkasındaki tekniği ortaya çıkardı.

Bilgisayar biliminde benim kelime dağarcığıma yabancı olan “sözcüksel analiz (sözcüksel veya notasyon)”dan bahsediyordu. Google’da arattım ChatGPT’ye de sordum ve Hakkı Hoca’nın söylediklerini doğruladığını düşünüyorum.

Ayrıca, “ChatGPT kullanıyorsanız, co-crawl’ı 410 milyar jetonla, WebText2’yi 19 milyar jetonla, Books1’i 12 milyarla, Books2’yi 55 milyar jetonla ve Wikipedia’yı 3 milyar jetonla kullanabilirsiniz.”

o ne hakkında konuşuyordu?

Bazı paragrafları anlamak için saatlerce Google’da arama yaptım ama yavaş yavaş terminolojiye alışmaya başlamıştım. Karmaşık olsa da anlaşılırdı.

Hakkı Hoca devam etti: “ChatGPT hiçbir şey ‘yazmaz’! Sadece önceden yazılmış şeyleri bir araya getirir. Okulda, bir öğrencinin ödevinde önemli bir intihal olup olmadığını kontrol etmek için yararlı olan bir web sitemiz var. Takış Bey’i açmadı Birinde ChatGPT ile ilgili büyük sorun olan bir makale buldunuz ama içindeki her cümleyi arattığınızda ChatGPT’nin aynısını kullandığı için tüm metnin zaten Google tarafından dizine eklendiğini görüyorsunuz. Google’ın yaptığı işaretçiler.”

Google’ın ayak izini ChatGPT ile birlikte yazdığım parçada keşfetti ve haklıydı. Yararlı paragraflarından sonra, beni uyardığım için bana hak verdi. Yayıncılık sektörü için yaklaşan tehlikenin altını çizdi ve insan yazarın yakın ölümünü öngördü.

“Bu bizi sevgili yönetici editörümün uyardığı tehlikeye götürüyor: insan yazarın ölümü” dedi.

“Evet, yazar, Fransız edebiyat eleştirmeni ve teorisyeni Roland Barthes’ın ünlü ‘La Mort de L’Autour’ adlı makalesinde bildirdiği 1967 yılından beri öldü. Ancak Barthes ve Takis burada farklı ölümlerden bahsediyor. Geleneksel edebiyat eleştirisinden farklı olarak Barthes, dedi, metnin ‘nihai anlamını’ kategorik olarak açıklamak için yazarın niyetine güvenemeyiz; Takesh yakında metni başarılı bireylerin değil bilgisayarların yazacağından korkuyor.

Haqi Huh’un ortaya koyduğuna “Katılıyorum” veya “Katılmıyorum” demenin bir anlamı yok. Bilim bilimdir ve bilgisayar bilgisayardır. Ama evrim evrimdir. Yayıncılık ve medya sektörü gözümüzün önünde yapay zekanın hakim olduğu bir döneme doğru evriliyor. Hakkı Hoca’nın yakında akademik ve gazetecilik çalışmalarında kullanım kolaylığı için bilgisayarında ve cep telefonunda bir AI kısayolu oluşturacağını düşünüyorum.

ABD’deki aylık WIRED dergisi kısa süre önce kapsamlı ve aydınlatıcı bir kitap yayınladı Rehber tanınmış platformlarında en son yapay zeka teknolojilerinin akıllıca kullanılması üzerine. Bu anlayışlı sunum, yayının yapay zekanın sınırsız potansiyelinden yararlanmaya istekli olduğu alanların yanı sıra bu teknolojiyi kullanmaktan kaçınmanın akıllıca olacağı alanları gösterir.

2017’de The Guardian, adlı dahili bir yapay zeka aracı geliştirdi. “Muhabir Mat” Verileri analiz ederek, eğilimleri belirleyerek ve öngörüler sağlayarak gazetecilere çalışmalarında yardımcı olmak. O zamandan beri, Guardian gazetecileri tarafından karmaşık vakaları araştırmalarına ve potansiyel hikaye ipuçlarını belirlemelerine yardımcı olmak için kullanılıyor.

New York Times ve The Washington Post, haberciliklerini geliştirmek ve iş akışlarını kolaylaştırmak için çeşitli şekillerde kullanarak AI araçlarını gazeteciliklerinde kullanmayı benimsedi.

Geliyor, henüz gelmeyen…

Benim adıma yaptığı eleştiriler için ancak Haki Hoca’ya teşekkür edebilirim. Sözleri, sahip olduğum pozisyonun önemini vurguluyor. Kıdemli bir profesyonel olarak Haki Hoka, yapay zekanın arkasındaki mantık ve bilime ve bunun içerik oluşturmayla ilişkisine ışık tuttu. Bu önemli ve sözlerini dikkate alacağımdan hiç şüphesi olmasın.

Belki bir gün o, ben ve AI birlikte bir köşe yazarız. Bundan sonra kim eleştirmek için orada olacak?