Orman parçalanmasının kuşlar üzerindeki etkisi kanat açıklıklarına göre değişir.

Kuşların uygun alanlar arasında ne kadar kolay uçabilecekleri, belirli bir türün yaşam alanı parçalanmasından sağ çıkıp çıkamayacağını güçlü bir şekilde belirler.

Yeni bir çalışma, tropik kuşların neden orman parçalanmasına karşı daha savunmasız olabileceğini gösteriyor ve koruma politikalarının, hayvanların parçalanmış manzaralar arasında hareket etme yeteneklerini belirlemede iklimin rolünü hesaba katması gerektiğini öne sürüyor.

Parçalanmış ormanları yönetmenin ana çıkarımlarından biri, bağlanabilirliği artırmak ve türlerin, özellikle tropik bölgelerde, bu manzaralarla ilişki kurmasına izin vermek için daha büyük bozulmamış alanlar arasında orman ‘koridorlarına’ veya ‘basamaklı taşlara’ ihtiyaç duyulmasıdır. Tom Haftaları

Ağaç kesme ve tarımsal genişleme dünya çapındaki ormanları gevşetirken, bazı hayvanlar ciddi şekilde etkilenirken diğerleri uyum sağlayabilecek. Bununla birlikte, her bir türün nasıl tepki verdiği, diyetleri, yerel çevre ve kalan doğal yaşam alanları arasındaki boşlukları ne kadar kolay geçtikleri gibi çok çeşitli faktörlere bağlı olarak değişir.

Araştırmacılar daha önce, kuşların orman parçalanmasına karşı hassasiyetinin farklı enlemlerde değiştiğini, daha yüksek enlemlerde bulunan kuşların daha iyi başa çıkabildiğini belirtmişti. Önde gelen teori, daha yüksek enlem ormanlarının bir “yok olma filtresinden” geçtiğiydi, yani manzaralar daha uzun süre bozulduğu için (örneğin, buzullaşma dönemleri nedeniyle), daha az dirençli kuşların nesli çoktan tükenmişti.

Ancak, bugün yayınlanan yeni bir çalışma doğa ve evrimiImperial College London’dan araştırmacılar tarafından yönetilen, kuşların kanatlarının boşlukları aşmak için tasarlanmasının, habitat parçalanmasında hayatta kalma yeteneklerini etkileyen daha önemli bir faktör olduğunu gösterdi.

Imperial’deki Yaşam Bilimleri Bölümü’nden (Selwood Park) çalışmanın ilk yazarı Tom Wicks şunları söyledi: “Çalışmamız, orman parçalanmasının tropikal türler üzerinde daha ciddi etkilere sahip olacağını doğruluyor ve bu modelin, türler arasındaki içsel farklılıkları yansıttığını öne sürüyor. uyum sağlamak.

“Parçalanmış ormanları yönetmenin ana çıkarımlarından biri, bağlantıyı artırmak ve türlerin, özellikle tropik bölgelerde, bu manzaralarla etkileşime girmesine izin vermek için daha büyük bozulmamış alanlar arasında orman ‘koridorlarına’ veya ‘basamaklı taşlara’ ihtiyaç duyulmasıdır.”

Dispersiyon yeteneği hassasiyeti belirler

Ekip, saha araştırması verilerini El Kanadı İndeksi (HWI) adı verilen uçuş yeteneği için bir proxy ile birleştirdi. HWI, sürekli uçuş için daha iyi adapte edilmiş daha uzun kanatlarla kanat uzamasını yansıtır ve kuşların habitat alanları arasında hareket edip edemeyeceklerine dair kabaca bir tahmin sağlar.

Sonuçlarımız, kuş kanadı şeklinin, arazi kullanım yönetiminin etkilerinin izlenmesinde, risk altındaki türlerin belirlenmesinde ve korunan alan ağlarının tasarlanmasında faydalı olabilecek, parçalanmaya en duyarlı toplulukları ve türleri belirlemek için nasıl basit bir ölçüm sağladığını göstermektedir. Joseph Tobias

önceki arama Ekibin %100’ü saçılma gücünde, ekvatora yakın alçaktan yüksek enlemlerde yükseğe doğru bir eğim gösterdi. Kuşların değişen mevsimsel iklimlerde dağılıp dağılmadığına göre güçlü bir şekilde tahmin edilen dağılma yeteneğini belirlediler.

Alçak enlemlerdeki kuşlar daha istikrarlı iklimlerde yaşarlar ve bu nedenle çok yerleşik bir yaşam tarzına uyum sağlamış gibi görünürler ve genellikle tüm yıl boyunca göç etmek zorunda kalmadan bölgelerini korurlar. Nispeten konuşursak, daha yüksek enlemlerdeki kuşların, çevresel koşullardaki ve mevsimsel kaynaklardaki değişimi izlemek için dağılmaları gerekir.

Yeni çalışma, bu eğimin dünya çapında 1.034 kuş türü için orman parçalanmasına verilen tepki üzerindeki etkisini ölçerek bunu temel alıyor. Ekip, duyarlılığın dağılma yeteneği tarafından enlem, vücut kütlesi ve tarihsel rahatsızlık gibi diğer faktörlerden daha güçlü bir şekilde tahmin edildiğini buldu.

Bu eğilimin ana nedenlerinden biri, Malezya demiryolu gibi tropikal ormanların iç kesimlerine uyum sağlamış birçok kuş türünün nispeten kısa, yuvarlak kanatlara sahip olması ve temel kaynaklara erişmek için orman yamaları arasındaki boşlukları geçme yeteneğinin düşük olmasıdır. , yiyecek veya eş gibi. Genellikle daha küçük orman parçalarından kaybolurlar ve hayatta kalmak için çok geniş orman alanlarına ihtiyaç duyarlar.

araştırmacılar Joseph TobiasImperial’deki Yaşam Bilimleri Bölümü’nden (Silwood Park) şunları söyledi: “Sonuçlarımız, kuş kanadı şeklinin, arazi kullanım yönetiminin etkilerini izlemede yararlı olabilecek, parçalanmaya en duyarlı toplulukları ve türleri belirlemek için nasıl basit bir ölçüm sağladığını vurguluyor. , risk altındaki türlerin belirlenmesi ve risk altındaki türlerin belirlenmesi ve korunan alan ağlarının tasarımı.”

–

“Dağılma kabiliyetindeki iklim kaynaklı varyasyon, kuşlarda orman parçalanmasına verilen tepkileri öngörürThomas L Weeks ve diğerleri tarafından yazılmıştır. Nature Ecology & Evolution’da yayınlandı.