‘Da Buda: Malavi Kung Fu Avcı Uçağının Hikayesi | Çin

Editörün notu: Bu film 15 Ağustos 2020’de kaldırılacak.

Malavi’deki bir Çinli Budist yetimhanesinde büyüyen bir genç olan Enock Alu, Afrika kimliği ile Çin’in yetiştirilmesi arasında parçalanıyor.

Bir zamanlar Jet Li gibi bir dövüş sanatları kahramanı olmayı hayal eden bir yıldız sanatçısı olan Enock, geleceği hakkında bazı zor kararlar almak zorunda. Akrabalarına dönecek mi yoksa Çin’de yurtdışında mı eğitim alacak?

Çin’in kıta üzerindeki genişleme etkisine karşı duran Afrika’daki Buda, Malaviyan bir çocuğun ve iki kültür arasında büyüyen okul arkadaşlarının kimliği ve hayal gücü üzerindeki kültürel yumuşak gücün güçlerine benzersiz bir bakış sağlar.

____________________________________________________________________________________

FILMMAKER’İN GÖRÜNÜMÜ

Nicole Schafer tarafından

İlk olarak Malavi’de yaşarken, uluslararası bir haber ağı için özellikler üreten Çin Budist yetimhanesinin hikayesine rastladım ve Çin’in Afrika’daki katılımının etkilerini incelemek için büyüleyici bir mercek olacağını hissettim.

Malawi ve Afrika’nın diğer bölgeleri, Malavi’nin Halk Cumhuriyeti ile diplomatik ilişkilerinin resmileştirilmesinin ardından hızlı bir Çin yatırımı ve Çinli uyruklular akını yaşıyordu.

Batılı eleştirmenler bunu Çin’in Afrika kıtasının “kolonileşmesi” ya da “Çin’in Afrika için kapışması” olarak nitelendiriyorlardı. Bununla birlikte, birçok Afrikalı lider için, Çin ticaretinin ve yatırımının Batı’dan gelen yardımlara bağımlılığa hoş bir alternatif sunduğu düşünülüyordu.

Malavi, dünyanın en fakir ülkelerinden biridir. Yıllık ulusal bütçesinin çoğu için bağışçı yardımına bağımlıdır. Eski sömürge güçleri Malavi gibi ülkeleri borçla sarsmıştı. Yeni Asya ortağı yardım değil ticaret sunuyor. Ama Afrika’ya Batı’nın sahip olduğu durumdan farklı mı davranacak?

O zamanlar “Afrika’daki Çin” hakkındaki çoğu tartışma, ekonomilerinin ve doğal kaynaklarının sözde “sömürgeleştirilmesi” üzerine odaklanırken, bu hikaye Çin’in kıta üzerindeki kültürel etkisinin eşsiz bir yönünü gösterdi.

Sömürgecilik döneminde bu yetimhanenin garip bir şekilde Hıristiyan misyonlarını nasıl hatırlattığına şaşırdım – sadece burada Afrikalı çocukların Çince isimleri vardı ve Batı’yı öğrenmek yerine Çin kültürünü ve tarihini öğreniyorlardı. Yetimhanenin Çin ve Afrika arasındaki büyüyen ilişkiyi keşfetmek için mükemmel bir metafor olacağını ve aynı zamanda Batı sömürgeciliğinin bir aynası olduğunu hissettim.

Beyaz bir Güney Afrikalı olarak, atalarım kıtadaki sömürgeciliğin mirasını temsil ediyor. Bu perspektiften, bu hikayenin kendi tarihsel bağlamımı yansıtmama nasıl yardımcı olabileceğine çekildim.

Yetiştirme ve kimlik

Hikaye Enock ve okul arkadaşları açısından anlatılıyor. Enock ile ilk tanıştığımda, Jet Li gibi bir kung fu film yıldızı olmayı hayal eden bu genç Malavi çocuğun hikayesi beni büyüledi. Afrika uzun zamandır Batı kültüründen etkilendi, ancak bu hikaye Çin kültürünün etkisinin bir grup Afrikalı çocuğun zihnini ve hayal gücünü nasıl şekillendirdiğini gösterdi.

Bu hikayenin, Çin kültüründe yetimhanenin aile benzeri ortamında yetiştirilmesinde Malavi çocuklarının kişisel dinamikleriyle büyüyen Çin-Afrika ilişkisine bakmamı sağlayabildim.

Çin kültüründe yetiştirilen ilk Afrikalı çocuk nesillerinden biri olarak, bu yetiştirmenin kimliğini nasıl etkilediğini merak ettim, özellikle de beş yaşında ev köylerinden gelen küçük çocukları, Malavi kültürü.

Enock, 12 yaşındayken dünyayı çoktan dolaşırken, kişisel geçmişini çok az hatırladığını keşfettim. Ebeveynlerinin kim olduğu veya annesinin nasıl öldüğü hakkında çok şey bilmiyordu ve daha önce hiç ebeveynlerinin fotoğrafını görmemişti. Onunla film yapımımın ilk aşamaları geçmişine bu yansıma sürecini başlatmayı içeriyordu.

Çekimler ilerledikçe, Enock ve arkadaşlarının Çinlilerin yetiştirilmesini nasıl sorgulamaya ve kendi fikirlerini ve kimliklerini formüle etmeye başladığını görmek ilgimi çekti. Özellikle Enock, keşişe şaşırtıcı şekillerde meydan okuyor. Enock’un Tayvan’a gitmek istememek için verdiği nedenlerden bazıları, daha büyük gelişme tartışmaları içinde sorulan bazı sorularla yankılanıyor. Keşişten öğrencilerin beceri ve deneyim kazanmak için yurtdışına gitmeleri ve daha sonra onları ülkeyi geliştirmek için geri getirmeleri beklentisi olsa da, Enock, “dışarıdakiler” olarak geri gelirlerse Malavi’yi nasıl geliştirebileceklerini sorguluyor.

Birçok yönden, Enock’un Çinlilerin sağladığı fırsatları kucaklamakla birlikte gelen fedakarlıklarla uzlaşırken kendi kültürünü korumaya çalışma iç çatışmasını hissediyorum, Afrika kıtasının geleceği etrafındaki ikilemi yansıtıyor.

Topluluklarımızla olan kimliklerimiz ve bağlarımız koparsa, gerçek gelişime yardımcı olabilir miyiz? Yoksa uzun bir yabancı fetih ve tahakküm geçmişine sahip bir kıtada geçmişin döngülerini mi sürdürüyoruz?

Kaynak: El Cezire