Kuldiri bir kadın Türkiye’de depremzedelere yardım ediyor

Ina Larkin, ülkedeki birçok depremzedeye temel malzemeleri teslim ettiği duygusal bir Türkiye gezisinden yeni döndü.
İstanbul ve İzmir’de uzun yıllar okul çocuklarına İngilizce öğreten Ena’nın Türkiye ile uzun ve yakın bir ilişkisi var.
Sonuç olarak, akıcı bir şekilde Türkçe bilmektedir ve orada çok sayıda yakın arkadaşı vardır.
6 Şubat’ta meydana gelen ve 60.000 kişinin ölümüne neden olan korkunç depremde, Ina ülkeden gelen görüntülerden derinden rahatsız oldu. Seyirci olmaktansa bir şeyler yapması gerektiğini hissetti.
Midland Tribune’e “Türkiye bana çok iyi davrandı” dedi. “Orada geçirdiğim zamanın en harika ve harika anılarına sahibim. Haberler beni mahvetti ve çok üzüldüm. Nasıl üzüldüm anlatamam. Kibar, nazik, cömert ve yardımsever insanlar olduklarını düşünüyorum ve harika bir mizah anlayışları var. Ayrıca harika bir kültürleri var.”
“İzmir’deki güzel arkadaşlarımı aradım. Depremden kurtulan çok sayıda çocuğun İzmir’de hastanede olduğunu söylediler. Onlara yardım istediğimi söyledim. Her türlü yardımın şükranla karşılanacağını ve görmek istediklerini söylediler.” Ben.”
Bağış toplamaya başladım. “Bir Başpiskoposluğundan ve Peder Tom Hogan’dan büyük destek gördüm. Teşekkürler, İzmir Hastanesi Peder Tom’a tesbih verdi. Peder Tom hediyeyi çok beğendiğini söyledi.
“Bu amaç için para toplamak için yola çıkan Kinnitty ve Roscomroe İlkokulları öğrencilerine de teşekkür etmek istiyorum.” “Bana 500 avro veren yerel bir çiftçi de dahil olmak üzere çok cömert komşularına” teşekkür etti. Toplamda 7.500 Euro topladım.
Inna, Mayıs ayı sonunda Türkiye’ye uçarak İzmir Havalimanı’na ulaştı. Kentteki evine yerleştikten sonra depremzedeler için kıyafet, ayakkabı ve bilgisayar almak için dükkanlara gitti. İzmir’de yaşarken komşusu olan iki erkeğin yardımıyla ayakkabı, gömlek, pantolon, iç çamaşırı ve altı laptop aldı.
Ellerindeki malzemelerle İzmir’deki Dokuz Eylül Üniversitesi Hastanesi’ne giden ekipler, malzemeleri hastanenin yöneticilerinden Çetin Bayram’a teslim etti. Çetin, depremzedelerin bakımını denetledi. Ina’yı kurbanlardan bazılarının yaşadığı doğrudan tedarik merkezine götürdü. Burada Ena, afet sırasında düşen molozun altında kalan kocasının bacağını kaybettiği Durdane Turgut adında bir kadınla tanışır. Trajediden etkilenenlerle görüşen Ina, bunun duygusal bir deneyim olduğunu söyledi. Sohbet ediyor, ağlıyor ve gülüyorduk. Çok şey yaşadılar ve duyguları acı, incinme ve dayanıklılık karışımıydı.”
Çetin, afet sonrası zorlu çalışma koşullarını anlattı. Kötü hava koşulları nedeniyle ambulansların zor sürüş koşullarından bahsetti. Doğruluk cemaati halkına nezaketlerinden dolayı çok minnettardı ve minnettarlığının bir göstergesi olarak Ina’ya Peder Tom’un İslami tespihlerini verdi.
6 Şubat’tan sonra bir cankurtaranla tanıştı. “Antakya’da bir evde bir binanın enkazı altında 2 aylık bebek sağ olarak bulundu. Bebek giydirilmemiş, dondurucu soğukta. Bebeğin annesini ve dedesini de enkazdan canlı olarak kurtardı.”
İki yerel gazete, Inna’nın insani ziyaretinin haberini yayınladı. Hürriyet ve Yeni Asit gazeteleri İzmir bölgesinde geniş bir okur kitlesine sahiptir. Ondan “İrlanda’dan iyi öğretmen” olarak bahsettiler. Bir başkası, “İrlandalı öğretmen Ena Larkin, depremden sonra nezaket dersi verdi” diye yazdı.
Ena, İrlanda’da öğretmen olarak çalışmaya devam ediyor. Şöyle diyor: “Okulu reddedenlerin, okul fobisi olan çocukların evde öğretmenlerinden biriyim. Yasaya göre okula gitmeyi reddeden kız ve erkek çocuklar evde eğitim görmelidir. Bunu South Offaly bölgesinde yapıyorum. Öğretmenlik yapıyorum Junior Sertifika konuları.”
“Uzun yıllar İstanbul ve İzmir’de okudum” diye devam etti. 14 yıl özel ortaokullarda öğretmenlik yaptım. Bu özel liseler, anadili İngilizce olmayanları okullarına öğretmen olarak alıyor. Her kademede okullarda ders verdim. Sonunda 2004’te İrlanda’ya geri döndüm.
1999 yılında Türkiye’de İstanbul yakınlarındaki bir bölgede meydana gelen ve binlerce kişinin ölümüne neden olan korkunç bir deprem daha oldu ve Ena, diğer İzmirlilerle birlikte depremzedelere yardım etti. “1999’da 17.000 kişi öldü. İzmir’de depremzedelerin temel kıyafetleri için para topladık.”