İsrail-Filistin Çatışması: Çapraz Ateşte Yakalanan İnsanların Yürek Burkan Hikayeleri

Bu yazının yazıldığı sırada Hamas yönetimindeki Gazze Sağlık Bakanlığı, İsrail’in misilleme saldırılarında 7.300’den fazla Filistinlinin öldürüldüğünü ve 18.900’den fazla Filistinlinin yaralandığını iddia ediyor.

İsrailli yetkililer, Hamas saldırısından bu yana 1.400’den fazla kişinin öldüğünü ve 5.400’den fazla kişinin yaralandığını iddia etti.

Aralarında yardım görevlileri, gazeteciler ve çapraz ateşte kalan masum sivillerin de bulunduğu sayısız insan öldü.

Son birkaç hafta İsrail ve Filistin toplumlarındaki insanların yürek parçalayan hikayeleriyle doluydu.

News.com.au, Avustralya’da her iki toplumdan insanlarla görüşerek çatışmanın gerçekliği ve bunun kendi insanları ve günlük yaşamları üzerindeki etkisi hakkında bilgi verdi.

“Noa’yı evine götür.”

Supernova müzik festivalinde kaçırılan yakın arkadaşı Noa Argamani’nin akıbetini bilmeyen İsrailli değişim öğrencisi Evyatar Kopan için işkenceydi.

“Hamas’ın Telegram kanalını takip etmeye başladım çünkü onlara kötü bir şey olursa bunu orada görebileceğimi biliyordum. Ne yapacaklarını bile bilmiyordum ama o kadar endişeleniyorum ki, tüm videoları izliyorum ve yüzlerini görmemek için Tanrı’ya dua ediyorum” dedi.

Hamas militanları 7 Ekim’de festivale baskın düzenlediğinde en az 260 kişi öldürüldü ve çok sayıda kişi rehin alındı.

Saldırının ardından Noa’nın yakalanmasına ilişkin görüntüler geniş çapta paylaşıldı ve onun militanlar tarafından yakalanırken “Beni öldürmeyin” diye bağırdığı görülüyor.

Motosikletle götürülürken erkek arkadaşı Avi Natan’a kollarını uzattı.

Görüntülerde daha sonra Gazze’de su şişesinden su içtiği görüldü.

Bay Kopan, arkadaşının sağ salim geri dönmesi için sürekli dua ettiğini söyledi.

“Hiçbir görüntü görmüyorum [anymore]. Artık video yayınlamıyorlar. Bunun nasıl bir cehennem olduğunu ancak tahmin edebiliriz [the captives] geçin” dedi.

“Dua ediyorum ve yaşamasını umuyorum. Sadece Noa’yı eve götürmek istiyorum. Sadece onun güvende olmasını istiyorum.”

“Çoğu zaman kendimi çaresiz hissediyorum”

İsrail’de doğup Avustralya’da büyüyen Jonathan*, “şu anda kesinlikle mücadele ettiğini” söylediği annesi için güçlü olmaya çalıştı.

“İlk birkaç gün [since the attack]Annemin televizyonun önündeki kanepede uyuduğunu biliyorum. Hiçbir şeyi kaçırmak istemedi… çünkü hamlık, eve yakınlık ve başlangıçta çok az bilgi vardı” dedi.

“Herkes hâlâ gergin ve ne olduğunu anlamaya çalışıyor.”

“Büyük bir ayrımcılığa maruz kalıyoruz”

Batı Şeria’yı sık sık ziyaret eden bir Avustralya-Filistin vatandaşı olan Ammar Abu Shamleh, news.com.au’ya Filistinlilerin sıklıkla hedefli ayrımcılığa maruz kaldığını söyledi.

“Batı Şeria’ya giden bir Filistinli olarak sınırda bile çok fazla ayrımcılığa ve tacize maruz kalıyoruz” dedi.

“Gerçekten çok sert sorgulamalara maruz kalıyoruz. Sınırda saatlerce beklemek zorunda kalıyoruz. Gerçekten istilacı, ırksal açıdan önyargılı sorgulamalara maruz kalıyoruz. Oraya giden ve Filistinli bir isme ya da görünüşe sahip olmayan insanlar bunu yaşamıyor.

“Avustralya pasaportu olan ve daha çok Kafkasyalı görünen bir arkadaşım bunu yapmıyor ve öylece geçip gidiyor. Ben de oraya ilk defa geldiğimde bile ırksal olarak profillendim ve ayrımcılığa uğradım.”

Bay Abu Shamleh, Avustralya’da sunulan birçok özgürlük ve özgürlüğün Batı Şeria’da yaşayan Filistinliler için mevcut olmadığını söyledi.

“Burada kanıksadığımız temel özgürlüklere ve özgürlüklere sahip değiliz. O [Palestinians] “Bende bu yok ve onlar elli yılı aşkın süredir bununla yaşıyorlar” dedi.

“Sadece dolaşıyor olsanız ya da bir saat uzaklıktaki bir şehirdeki ailesini ziyaret etmek ya da şehirler arasında hareket etmek isteyen biri olsa bile, her şey İsrail ordusunun insafına kalmıştır.”

Bu son çatışmanın başlamasından bu yana Batı Şeria’nın son haftalarda “tamamen kuşatma altında” olduğunu söyledi.

“Birçok cenaze”

İsrailli değişim öğrencisi Yotam Raz, news.com.au’ya ailesinin acısını anlattı.

“Ailemin köyü Nahal Oz’da bir sürü insan var [who have] öldü ve Gazze’de tanıdığımız pek çok kişi hâlâ yok ve [we] Onlara ne olduğunu bilmiyorum” dedi.

“Çünkü çok insan var [that have been] öldürülmüş ve çok sayıda ceset olduğu için kimlik belirleme süreci çok zaman alıyor. Bu nedenle Gazze’de kaç kişinin bulunduğunu, kaç kişinin öldüğünü hâlâ bilmiyoruz.

“Şu anda İsrail’de çok fazla cenaze var çünkü çok fazla ceset var. Her gün yeni isimler keşfediyoruz ve bu gerçekten zor. Benim için de gerçekten zor bir dönem.”

“Her gün yeni ölüm haberleriyle uyanıyorum”

Jason Damouni için bu, çapraz ateşte kalanların hayatları için sürekli bir ölüm, yıkım ve yas döngüsüydü.

“Geçen pazar [October 22] İsrail’in Gazze’deki kilisede bombaladığı Filistinli Hıristiyanların ölümüne üzüldük” dedi.

Saldırıda adamın kızı ve eşinin öldürüldüğünü açıklayan “Kurtulanlardan her iki bacağını da kaybeden birinin durumu şu anda kritik” dedi.

Bay Damouni, pek çok sevdiğinin kaybının kendisi ve Filistin toplumu için yıkıcı olduğunu söyledi

“Her gün ölüm haberleriyle, sivil yaşamın ölümüyle uyanıyordum” dedi.

“Ve burada, Avustralya’da bir Filistinli olmak son derece zor; özellikle de son zamanlarda yaşanan bu gerilimli dönemde. Filistin yanlısı mitinglere katılanların sınır dışı edilmesi çağrısında bulunanlar vardı.

“Filistinlileri savunan veya onlarla dayanışma gösteren kişiler hain veya terör sempatizanı olarak kabul ediliyor. Bu konuyu çevreleyen yanlış bilgi düzeyi bunu çok zorlaştırdı.”

İki milletin acısı

Western Sydney Üniversitesi (WSU) öğrencisi Bakar Mohamad, bu çatışmanın merkezinde iki ulustan insanların süregelen acılarının bulunduğunu ve bunun sıklıkla unutulduğunu söylüyor.

“Var [a] Filistinliler ve Yahudiler arasında kesinlikle ortak bir tarih var ve bu, acıların tarihidir ve tarihsel acıların tarihidir” dedi uluslararası ilişkiler öğrencisi news.com.au’ya.

“Ortak kimliğin yankı odaları nedeniyle, medyanın belirli bir alanında konuların partizan bir şekilde yansıtılması nedeniyle kaybolduğunu düşünüyorum.”

Çatışmanın tarihini inceledikten ve bunu başkalarına açıklayacak içerik oluşturduktan sonra Bay Mohamad, her iki tarafın da yaşadığı acıyı ve sıkıntıyı daha ayrıntılı olarak anlattı.

“Yahudi açısından bakıldığında bu, binlerce yıllık zulüm ve zulümden kaçmakla ilgili. Holokost münferit bir olay olarak gerçekleşmedi, Hitler o dönemde zaten olup bitenlerin sadece bir uzantısıydı” dedi.

“Öte yandan Filistinlilerin bakış açısı da şöyle: ‘Acı çektiğinizi anlıyoruz ama bunun bizimle ve topraklarımıza el konulmasıyla ne alakası var?’

“Şu fikir var: ‘Elbette acı çekiyorlar, onlara egemen bir ülke verilmeli ve barış içinde olmalılar.’ Ama neden bu bizim pahasına olmak zorunda? Bize vaat edilen, İngiltere ile uğruna savaştığımız bir ülkede barış içinde yaşıyoruz… bu ülke için savaştık.”

“Ve bu ortak hikaye, o ortak acı hikayesi anlaşılabildiğinde… Bence bu, bir sonraki adıma geçmemizi sağlayacak şeylerden biri. İkimizin de acı çektiğini anlayın. Ee şimdi ne yapıyoruz?”