3. Sezon İncelemesi – “Güzel hazırlanmış yüksek profilli drama”

Yayın tarihi: Apple TV+

Belki de modern yayın çağının en büyük adaletsizliği, gerçekten harika programların Apple TV+’ta saklanan hazine sandığı ve insanların çoğunluğunun suç teşkil edecek şekilde izlenmemesidir. Bunun güzel bir örneği Will Smith’tir. Yavaş atlarMI5’in en az arananlarından oluşan dışlanmış bir ekibin etrafında dönen, geleneksel casus gerilim filmlerinin görkemli bir yıkımı. Apple’ın geçen yıl tanıttığı iki sezonun ardından bu Noel, Mick Herron’un Slough House serisindeki üçüncü kitabına dayanan başka bir sezonun hoş karşılandığının habercisi: Gerçek kaplanlar.

İstanbul’a 007’ye yakışır bir giriş yapmak için Doğu Londra’nın kasvetli sokaklarını atlayan dizi, konuk yıldızlar Katherine Waterston ve Ṣọpẹ́ Dìrísù’nin ipek çarşaflara dolanmasıyla başlıyor, ardından yoğun nakliye yollarında bir tekne kovalamacasına ve hareketli Türk sokaklarında çılgın bir kovalamacaya çıkıyor. taraf. -Sokaklar. Bu, Apple’ın bilanço gücüne karşı sağlıklı bir direnç, çünkü dünyayı dolaşan casus hikayelerini pervasızca taklit ediyor. Yavaş atlar Olmamamız gerektiğini kesin bir şekilde belirtiyor – bu arada bizi kredilerden sonra küflü bir EC1 deposuna ve Slough House’un tanıdık çevresine kaba bir şekilde atılmaya hazırlıyor.

Bu sezon, Katherine Standish’in (Saskia Reeves) Barbican’ın bir arka sokağından kaçırılmasına tanık oluyoruz ve ekip, başlangıçta savunmadayken onu hayatta tutmak için çabalarken, daha kişisel çıkarlar sağlıyor. Aşağıda, alışılmışın dışında casusluk (Lamb’ın bir yaya kovalamacasına tepkisi, yerel kebap dükkanından çifte bağış dahil) ve umutsuz kahramanlıkların (Jack Lowden River Cartwright, MI5 Genel Merkezine tedbirsiz bir baskın düzenledi) bir karışımı yer alıyor ve parçalar yavaş yavaş birbirine uyuyor. . Bu ilgi çekici, basit, ustalıkla hazırlanmış bir casusluk gizemi, ancak bu gösterinin gerçek neşesi keskin sola dönüşlerde veya ayrıntılı halı çekişlerinde değil, kusursuz karakter çalışmasında yatıyor.

Gary Oldman, Jackson Lamb’la kariyerinde oynadığı rolü üstlenmiş olabilir: silaha dönüştürülmüş şişkinlik konusunda usta, kaba, ağzı bozuk bir adam. Bu kolaylıkla George Smiley’in tamamen tohumdan çıkması ve buna bir parodi havası vermesi (“Carré On” şovu mu?) olabilir, ancak keskin bir şekilde yazılmış senaryolar sürekli olarak komik olsa da, bu asla gerçekten bir saçmalığa dönüşmüyor.

Lamb’in okuldan ayrılan ve kaybedenlerden oluşan sürüsü, pervasız kuruntululardan (Lodden), kederli tükenmişliğe (Rosalind Eleazar), acımasız uyuşturucu bağımlısına (Amy Fionn Edwards), sorunlu kumarbaza (Kadiff Kirwan) ve doğaüstü bir adama kadar oldukça tatmin edici bir arkadaştır. iğrenç hacker Encel (Christopher Chung). Bu talihsiz kahramanlar grubu birlikte o kadar fevkalade işlevsizdir ki aralarındaki her etkileşim mutlak bir keyiftir. Aslında, serinin öne çıkan anları sürekli olarak sade olma eğilimindedir; ister Shirley ve Marcus’un polis tarafından tutuklanırken çekişmeleriyle kesintiye uğramak istememesi, ister Cartwright’ın bir olayın alıcı tarafında yoluna devam etmesi olsun. Sorgu odasında dayak. Bu karakter anları o kadar keyifli ki dizinin (şaşırtıcı derecede büyük ölçekli ve ayrıntılı) aksiyon sahneleri, güzel bir şekilde sahnelenmesine rağmen neredeyse gereksiz görünüyor.

Beklenmedik süper casuslardan oluşan ekibi gibi radarın altından uçan bu at, yavaş olmaktan çok karanlık; BBC One’da prime-time zaman diliminde yer almaya fazlasıyla layık, güzel hazırlanmış, yüksek profilli bir drama. Apple’ın yayın hizmetine abone olmayı düşündüyseniz, bu, sorunu ortadan kaldırmak için yeterli bir neden olmalıdır.