‘Pandemi Günlerinde Fotoğraf’: Günümüzün tuhaf gerçekliğini gelecek nesiller için yakalamak

Koronavirüs pandemisi sanat dünyasını vurduğunda, galeriler, müzeler ve sanat kurumları çevrimiçi dünyanın önemini fark etmek zorunda kaldı ve koleksiyonlarının ve sergilerinin çoğunu çevrimiçi olarak kullanılabilir hale getirdi. Türkiye’nin en önde gelen modern ve çağdaş sanat müzesi İstanbul Modern, bu dönemde özellikle dijitale geçişinde öncü olmuştur.

Müze, “Zamanındaki Sanatçılar” ve “Lütfi Özkök: Portreler” gibi daha önceki sergilerin sanal turlarını sunarak başladı. Daha sonra, müzenin “Şimdiki Peşinde” koleksiyonunda eserleri bulunan sanatçılar, bu öz-izolasyon döneminde zamanlarını nasıl harcadıkları hakkında konuşmaya davet edildi. Sanat meraklılarına ilham vermek ve aktivitelerde ve etkinliklerde bir aralığa rağmen sanatı yaşamlarının merkezinde tutmaya teşvik etmek için çeşitli yaşam tarzlarına ve sanatsal uygulamalarına ışık tutan bir dizi düşündürücü video hazırlandı.

Bunun da ötesinde, müze izleyicileri Sanatçıların Filmi Uluslararası, dünyanın dört bir yanından sanatçıların video, animasyon ve kısa filmlerini içeren bir program. Her çalışmanın teması, sekiz sanatçının çalışmalarına katılmaya ve sergilemeye davet edildiği dil kavramına odaklandı.

Yaygın enstantane

Daha yakın zamanlarda, müze yeni bir fotoğraf sergisi ile çevrimiçi ziyaretçileri ikna etti. Her yaştan kırk üç sanatçı, COVID-19 pandemisinden yakalanan anlarını sergilemek için bir araya geldi. “Pandemi Günlerinde Fotoğraf” 1 Haziran – 15 Kasım tarihleri ​​arasında müzenin web sitesinde görülebilir.

Sanatçılar, İstanbul Modern’in Fotoğraf Bölümü ve Danışma Kurulu tarafından, evle sınırlandırıldığında “fotoğrafla ne yapabilirim” sorusunu düşünmeye davet edildi.

İstanbul Modern Fotoğraf Bölümü Direktörü Demet Yıldız, tüm dünyanın hareket ve etkileşimlerin büyük ölçüde kısıtlandığı garip bir dönem yaşarken, Fotoğraf Danışma Kurulu üyelerinin “bir süre içinde varlığını anlamaya ve anlam vermeye çalıştığını” söyledi. tanımlanması kolay olmayan – belirsiz ve kötü tanımlanmış. Bazıları için bu, yeni keşifler için bir zamandır, diğerleri için ise önceki uygulamaların biraz daha içselleştirilmesine yol açmış ve yeni bir anlam kazandırmıştır. Hissettiğimiz ve gördüklerimize yanıt olarak keşfedeceğimiz yeni anlamların gelecek nesiller için önemli ve anlamlı bir kültürel miras olacağına inanıyoruz ”diye ekledi.

Bize bugüne tanıklık ederken görüntünün geleceğe olan güçlü ve değişmez bağlantısını hatırlatan sergiye katılan sanatçılar arasında Yasin Akgül, Merih Akoğul, Burcu Aksoy, Emin Altan, Coşkun Aral, Ani Çelik Arevyan, Barbara ve Zafer Baran yer alıyor , Kerem Ozan Bayraktar, Dilan Bozyel, Orhan Cem Çetin, Halik Çobanoğlu, Yusuf Darıyerli, Burak Dikilitaş, Sinem Dişli, Saygun Dura, Murat Durusoy, Eser Epözdemir, Didem Erbaş, Canan Erbil, Murat Germen, Meltem Işık, Ali Kabaş, Elif Kahveci , Ege Kanar, Yonca Karakaş, İzzet Keribar, Yağmur Kızılok, Neslihan Koyuncu, Sıtkı Kösemen, Aslı Narin, Ömer Orhun, Emin Özmen, Ahmet Polat, Jochen Proehl, Ozan Sağdıç, Ahmet Sel, Yusuf Sevinçli, Deniz Ezgi Sürek, Tahir Ün, Emre Ünal, Lale Tara, Begüm Yamanlar ve Pınar Yolaçan. Online sergi ayrıca pandemi günlerinde sanatçıların çalışmalarını tanımlayan metinleri de içeriyor.

Vasiyetname açıklaması

Kendi katkısı üzerine konuşan sanatçı Emin Özmen, “Penceremden her zaman, her zaman terk edilmiş bir binanın zemin katında oturan, her gün sohbet eden, yağmur veya parıldayan bir grup insan görüyorum. Eve giderken yanlarında yürürken, maske ve namaz boncukları yerine kullandığı bir parça bezle ortada oturan bir adam aniden dikkatimi çekti. Kısa bir tereddüt anından sonra, bir çırpıda almak için içeri girdim. ”

Özmen gibi, sanatçı Yusuf Sevinçli’nin fotoğraf katkısı da bir hikaye anlatıyor: “Her zamanki gibi, oturma odasındaki sandalyemde sakin bir şekilde otururken, telefonumun ve bazı dürbünlerin yardımıyla gözümü dışarıda tutan kargaların resmini çektim . Bu, salgına dair çok fazla bir yorum değil, ama her şeyin durma noktasına gelmesine rağmen zamanın hâlâ yavaş yavaş ilerlediğine ve aktığına dair küçük bir gözlem. ”

Ormanda gül tuval fotoğrafının ardında yatanları açıklayan Ani Çelik Arevyan, “Genel olarak insan doğa üzerinde iyi bir etki bırakmadı; doğal düzeni bozarak onu kendisi için değiştirdi. Doğa bize ilham verir ve sonsuz yaratma olasılığını sağlarken, biz buna yeterince değer veremeyiz. Yine de bu fotoğraflarda, doğanın gücünü ve büyüklüğünü kabul ediyoruz ve belki de onun tuvalinden yeni uzaklaşmış bir ressamın izlerine bakıyoruz. ”

Canan Erbil, “Güvenli Bölge” adlı eseri için “Ay içinde“ evde kal ”ifadesi ne kadar çok tekrarlanırsa, aklımdaki orijinal anlamını yitirmeye ve yeni bağlamlara yerleşmeye o kadar çok yol açtı. İç uç ve dış kısım nereden başlar? Bu sınırı kim veya ne belirler? İçinde kendi kapalı havzasını yaratan bu içinde kalma durumu, Bergson’un “homojen zaman” veya uzayda ölçülebilen zamanını taşıyarak içeri doğru katlanarak ve şimdiki zamanını gererek genişlemeye devam eden klostrofobik bir alan yaratır. ” Bu çalışma ile sanatçı, kendi mültecilerini yaratan yerleri bulmayı ve kendi sezgileriyle edinebileceği gerçek bir zaman algısı elde etmeyi amaçlıyor.