Atomos Space'in yörüngedeki ilk görevi ateşle yapılan bir denemedir

Şirketin birden fazla kez felaketin eşiğinden dönmeyi başardığı Atomos Space'in ilk test görevinden daha “uzay zordur” özdeyişini daha net bir şekilde somutlaştıran çok az görev var.

Mission-1 adı verilen bu gösteri misyonu, 4 Mart'ta SpaceX Falcon 9 roketiyle yörüngeye fırlatıldı. Misyonun hedefleri son derece iddialı: Quark-LITE adlı bir yörünge transfer aracı ve Gluon adlı bir hedef araçtan oluşan iki uzay aracı, eninde sonunda buluşma, kenetlenme, yörünge transferi ve yörüngede yakıt ikmali dahil oldukça karmaşık manevralar gösterecek.

Şirketin iletişim ve uzay aracı dönüş hızıyla ilgili iki büyük sorunu vardı ve büyük kısıtlamalara, kıt veri paketlerine ve çok sınırlı bant genişliğine rağmen her iki sorunu da (büyük ölçüde) çözdü. (Aslında o kadar sınırlıydı ki, ekip uçuş yazılımı güncellemelerini yalnızca 145 karakter uzunluğunda bir metin dizisiyle sınırlamak zorunda kaldı.)

Atomos'un CEO'su ve kurucu ortağı Vanessa Clark, TechCrunch'a “Zor oldu” dedi.

Şirketin baş işletme sorumlusu ve kurucu ortağı William Kowalski de aynı fikirde. “Bizim durumumuzda bile bunu bu kadar zorlaştıran şey, çok karmaşık bir sistemin durumunu belki 100 baytlık veriden tahmin etmeye çalışmamızdır” dedi. “Bu çok fazla, buna neyin sebep olduğu konusunda tahminlerde bulunuyorsunuz ve bu tahminlerden bazılarının sizi asla iyileşemeyeceğiniz bir yola sürükleyebileceğini biliyorsunuz.”

Sorunlar, Falcon 9 roketinin üst kademesinden çiftleşen iki uzay aracının konuşlandırılmasından yalnızca birkaç saat sonra başladı. Dağıtım sembolikti ve Atomos, uzay aracından ilk iletişimi konuşlandırıldıktan yedi dakika sonra aldı. Ruh hali şenlikliydi.

Ancak şirketin bir sonraki ping'i alması 40 dakika sürdü. Sonra sekiz saat.

Atomos her iki dakikada bir veri paketi bekliyordu.

“en kötüsü [day] Kowalski, “O akşam yola çıktığımızda pazartesiydi” dedi. “Gece saat 11'di ve ben ve baş mühendistik… ve hiçbir şey duymadık ve sadece 'Başarısız mı olduk? Öldüler mi? Denedik ve olmadı' diye düşündük. Bu gerçekten mideye bir yumruktu.'

Hikaye devam eder

Görev kontrolörleri, konuşlanmadan 24 ila 48 saat sonrasına kadar asıl nedeni belirleyemediler ve bunu, yörüngede varlıkları bulunan başka bir şirketin yardımıyla yaptılar. Bazı ipleri çektikten sonra uydu iletişim şirketi Iridium'dan kıdemli bir sistem mühendisiyle telefonda görüşmeyi başardılar. Uzay aracı, Iridium'un uydular arası bağlantı ağından yararlanan üçüncü taraf modemlerin yanı sıra, aktarma uyduları olarak Iridium takımyıldızını kullanıyordu. Atomos uzay aracı, bilgiyi Dünya'ya geri iletmek için Iridium uydularıyla bir veri “tokalaşması” gerçekleştiremeyecek kadar hızlı ve doğrudan çatışma içinde hareket ediyordu.

Atomos mühendisleri, görev döngüsünü azaltan ve uzay aracı düşük güç durumunda olsa bile radyoların her zaman açık olmasını sağlayan bir dizi yazılım güncellemesini hayata geçirdi.

Mühendisler iletişim sorununu çözmeye çalışırken farklı bir sorunla karşılaştılar: Uzay aracı saniyede 55 derecelik son derece hızlı bir hızla dönüyordu (saniyede 5 dereceye kadar dönüş hızını idare edecek şekilde tasarlanmıştı). Ayrıca uzay aracı o kadar yavaş dönüyordu ki güneş panelleri artık güneşe bakmıyordu. Bu, zamana karşı ve uzay aracı pillerinin tamamen ölmesine karşı bir yarış olduğu anlamına geliyordu.

Kowalski, “İki grafiğimiz vardı” dedi. “Güneşten uzaklaşacağımızı düşündüğümüzde gücümüzün yönünü çizeriz ve [at] Sıfır enerji, parçalanma hızımız. Enerji sıfıra ulaşmadan önce ayrışma oranını sıfıra indirmek meselesiydi.

Sınırlı iletişim nedeniyle sorun daha da kötüleşti; Ekipler, konuşlandırıldıktan sonraki dördüncü güne kadar herhangi bir şeyin yanlış olduğunu kesin olarak doğrulayamadılar ve uzay aracı, yeni komutları ancak esasen hiçbir iletişimin olmadığı uzun süreler arasında alabildi.

Yavaş yavaş, günler geçtikçe uzay aracını yavaşlatmayı başardılar. Ekip, Inmarsat ağı üzerinden konuşan Quark-LITE üzerinde uzaydan uzaya bağlantı olan yüksek bant genişlikli iletişim kurmayı başardığında büyük bir zafer daha elde etti. Şirket, Perşembe günü yüksek bant genişliğine sahip iletişim elde etmek için ilk girişimini gerçekleştirdi ve uzay aracıyla iletişimi altı dakika boyunca başarıyla sürdürdü.

Bu süre zarfında görev kontrolörleri lansmandan bu yana elde ettiklerinden 17 kat daha fazla veri aldı. Bu, görev kontrolörlerine uzay aracının sağlığı hakkında büyük miktarda veri sağladı. Clark, bunların hepsi olumlu haberler değil; OTV'deki pil takımlarından biri agresif döngü nedeniyle ağır hasar gördü ve görünüşe göre uzay gemilerinden birinde GPS'in sıfırlanması gerekiyordu – ancak bunların kolay düzeltmeler olduğunu söyledi Clark.

Salı veya Çarşamba gününe kadar şirket ödeme sistemini çalışır duruma getirmeyi hedefliyor. Her şey planlandığı gibi giderse ve mühendisler, pervane sisteminin hassas yönlendirme ve kontrol sağladığını doğrulayabilirse, tork çubukları ve tepki tekerlekleriyle işlemleri test edecekler. Şirket, haziran ayı sonuna kadar tüm görev hedeflerini tamamlama hedefiyle uzay aracını yaklaşık bir ay içinde ayırmayı hedefliyor.

Kowalski ve Clark, girişimin başarısının bir kısmını büyük ölçüde dikey olarak entegre olmasına bağlıyor. Dağıtımdan sonraki ilk haftada haftada 100 saat çalışan ekip, ortaya çıkan sorunları çözmek için uzay aracı tasarımına ilişkin engin bilgisinden yararlanmayı başardı.

“Elbette çok acı vericiydi ama sanki Nvidia'nın CEO'su 'Size büyük acılar dilerim' diyormuş gibi.” Clark, “Biz kesinlikle daha başarılıyız” dedi.