Babu’nun Kayıp Kuzenini Bulmak: Küçük Asya’da Türk-Yunan Buluşması

Marie Senandes tarafından yazıldı.

Yunan Georgina Erisiotis ve Türk Igit Gündüz Cumartesi dil okulunda gençler olarak tanıştıklarında, aileleri oradan olmasına rağmen akıllarından en uzak olan şey 1922 Küçük Asya felaketiydi.

Tarihin farklı taraflarında ilk direnişler oldu, ancak çiftin aşkı çiçek açtı ve her iki aile de siyaseti, önyargıyı ve geçmişi bir kenara koydukça üç çocuklu güçlü bir evliliğe dönüştü.

Ancak Egget, Papu Vasilis Erisiotis’in (başlangıçta Taliboros) ona yıllar önce nüfus mübadelesi kargaşasından önce ailedeki başka bir Yunan-Türk evliliği hakkında anlattığı tek bir hikayeyi unutamadı ve işleri düzeltmeye yemin etti.

“Papu Georgina bana İzmir’de bir Türk erkekle evlendikten sonra ölen teyzesini anlattı. Kızları Amina, bir Türk kadınla yeniden evlenen babasının yanında kaldı. Yunan Habercisi.

“Ailenin geri kalanı – Yunan tarafı – Selanik’e gitti.”

Yetmişli yıllarda, Bay Erisiotis Türkiye’yi ziyaret etti, bir tercüman tuttu ve uzun süredir kayıp olan kuzenini bulmayı başardı. Mutlu bir kavuşma oldu, fotoğraf çektirdiler, mektup yazarak bir süre iletişimde kaldılar, mektubunu Türkçe, mektubunu Yunanca, başkaları da kendilerine yorumladı. Bir süre sonra tekrar irtibatı kestiler.

Şimdi 80’li yaşlarında olan Babu, Amin’e ne olduğunu merak edip duruyordu. Emine’nin hikayesinin geri kalanını ve Babu’nun kapanışını bilmek isteyen Yiğit, “Hikayeyi anlatma biçiminden onun için önemli olduğunu anlayabiliyorum” dedi.

“Hikaye aklımdan geçiyordu ve bir gece uyumakta zorluk çektiğimde bu kişiyi bulmaya çalışmayı düşündüm” diye ekledi.

O gece Yiğit, Midilli’ye giden bir feribota binebileceğiniz Aivali’den 30 dakika uzaklıktaki Dikili için çevrimiçi bir Türk topluluğu buldu.

Ygit, “Sayfaya Babu Amin’in yaşadığı yer olduğu için katıldım. Bu yüzden sahip olduğum tüm detayları paylaştım ve onu tanıyan var mı diye sordum” dedi.

“Çok sayıda insan yorum yapmaya başladı.”

Adamlardan biri, Emine’nin oğlu Ahmed’in çocukluk arkadaşı olduğunu söyleyerek oğlunun numarasını Yiğit’e verdi.

Yiğit, “Ara sıra orayı aramak istedim ama saat farkı olduğu için beklemek zorunda kaldım” dedi.

“Sonunda Amina’yı sormak için aradığımda oğlum şaşırdı çünkü Babu’nun torunu olduğumu düşündü ve nasıl Türkçe konuştuğunu anlayamadı.”

2011 yılında ölen Amin’e resimler gönderildi ve bunlardan birinde Georgina anne babasını ve teyzesini tanıdı. Bu yıl Gündüz ailesi Yunanistan ve Türkiye’ye tatile gittiğinde, Yiğit aileyle tanışmaya kararlı ve elindeki rakamlar artık geçerli olmadığı için bazı dedektiflik yaptı.

Yiğit, “Ahmed’e geldiğimde zeytinlikte çalışan bir traktördeydi” dedi.

Kısa bir ziyaret olması gereken ziyaret, Georgina’nın ailesinin Türk tarafındaki akrabaların bir araya geldiği büyük bir aile toplantısıyla sonuçlandı. Yakında pappou ile FaceTiming ve uzun süredir kayıp akrabalar için bir sürü hediye vardı.

Karımı gördükleri için çok heyecanlıydılar ve diğer aile üyeleriyle benzerlik vardı. Bizim ve onlar için gerçeküstüydü.

“Onlara Amina’nın Rum bir kadın olan annesinin Türk bir adamla evlenmesinin nasıl olduğunu sorduk. Bize babası Tevfik Kaptan’ın sıradan bir vatandaş olmadığı, bir denizcilik şirketi olduğu ve toplumda önde gelen biri olduğu söylendi.”

Yiğit, sıradan insanların komşu olabileceğini söyledi. Bir noktada, 1922’den kısa bir süre sonra, Babu’nun babası memleketi Dikili’ye döndü ve başka bir aile asıl evinden sınır dışı edilirken Türk komşusunun yanında kaldı. Komşusunun atını ve ineklerini de geri almasına yardım edin. Ancak siyasi gerilim yeniden alevlendiğinde, bu kez kalıcı olarak ayrılmak zorunda kaldı.

Yiğit ailesi, Yunan ordusunun ailesinin kasabasını işgal etmesi ve geri çekilirken komşu köyü yakmasıyla travma geçirdi. Her iki ailenin de savaş ve çatışmalardan etkilenen ataları olmasına rağmen kalplerinde kin yoktu.

Yeget, “İkimiz de DNA testi yaptık ve tarih boyunca o bölgede yaşamış insanların bir karışımı olduğumuzu gördük” dedi.

“Zamanın başlangıcından beri dünyada göç dalgaları oldu ve saf ırk fikrinin bir safsata olduğunu düşünüyorum ve hepimiz yetiştirildiğimiz ve bağlı olduğumuz kültüre, dile ve inanca sempati duyuyoruz. Önce insan olarak tanımlıyorum. İnsan olarak hayatta aynı şeyleri istiyoruz, ailemiz için güvenli bir ortam, güvenlik ve başımızın üstünde bir çatı. Ne yazık ki siyaset ve uygulanış şekli bizi fikir ve düşüncelerimizden farklılaştırıyor.”

Vasili ve Emin birlikte büyümüş ya da olması gerektiği gibi aynı sokaklarda oynamamış olabilir ama püskü Kuzenler hikayesi için bir umut varsa, Yiğit ve Georgina’nın altı, dört olan üç çocuğudur. , ve sekiz aylık. Yunanca ve Türkçeyi anlıyorlar ve mirasları olan zengin kültürel dokuyu önyargı, nefret ve ırkçılık olmadan takdir ediyorlar.