Bana kartpostal gönder: İpek Duben’in jestleri

Eşleşir. Yeniden tasarlanan plastik klipslere benzeyen bir zincir ağ ile süslenmiş 79 yaşındaki mavi saçlı, İpek Duben Karaköy’deki Juma binasının üstünde, bulanık, masmavi bir süveterin içinde rahatça süslenmiş cam pencerelerin arkasında oturuyor. Kendisi, kalpte ve yüzeyde tuhaf, ancak kıllar halinde kenarlarda pürüzlü, katlanmış bir satirist sanatıdır. Görsel zehri, çoğul resminin mekansal formlarına dönüştürülür.

Kendini bilen, ancak çevresinin tamamen farkında olan bir kadın, bir sanatçı ve bir insan olarak, sadece kıyafetlerinin renkleri ile değil, nasıl harmanlanacağını ve nasıl öne çıkacağını seçmek için doğal gücünü kullanır. aynı zamanda hem sosyopolitik hem de doğal materyal çevresine göre. Bunu, gerçeklikten fantaziye kadar olan mesafenin tanınması ve yaratılmasıyla, melek ve palyaçolar gibi hayali varlıklar dışında yaratıcı bir bakış açısı yerleştirerek yapar.

Bir video, İstanbul’un ana çekirdek gayrimenkulünün ortasında güneş ışığına maruz kalan sade beton alanı Juma’nın en üst katındaki sanat galerisi Pi Artworks’e girdikten sonra yayına giriyor. Duben, beyazlanmış, peruklu yüzünü vurgulamak için rujun üzerine bulaşırken aynanın önünde büzüşür. Hafif kalpli mizacına uygun olduğu için bir palyaçonun kılıcını varsaymakta hiçbir sorunu yoktur, ancak en son eserleri ortaya çıktığında, kavramsal-estetik kontrastın vizyoner hissi odaklanır.

Şık bir sesle, ciddi sesi, felaket kapitalizminin yükselişini, gözü dörtlü, çağdaş yaşamın doğrudan deneyimini ve trajedilerini engelleyen medya cehaletini iltihap eden ikiz kafalı bir mitolojik canavar olarak ilan etmek için yüksek ve net bir şekilde çalıyor. Konuları kasırgalar, seller, kutup buzlarının erimesi, yükselen sıcaklıklar ve deniz seviyeleri, tsunamiler, orman yangınları, volkanik patlamalar, kuraklık, kıtlık, artan eşitsizlik ve kitlesel göçlerdir.

Fikirlerinin kurulumu

Sanatçı, haber değeri taşıyan sebeplerin litanını okuduğunda, galeri zeminde ve Pi Artworks’ün diğer kaba duvarları boyunca küratif bir dokunuşla taranan ve yerleştirilen dikkatli, dengeli eklemi ile bir şekilde taze görünüyor. 1960’ların ortalarında Chicago Üniversitesi’nde bir siyaset bilimi öğrencisi olarak eğitimine olan güveniyle, küresel statükonun köklerini çeken bir zihnin deneyimsel çekiciliğine sahiptir.

Ve kartpostalın ve fotoğrafın ortamlarını kullanarak, onları hafif boya süslemelerine hafifçe süsleyerek, modern Batı’nın en eski ifade ve bağlantı geleneklerinden birini dönüştürerek hüküm süren dünya düzenini yeniden değerlendiriyor. Kartpostallar, kişisel ve rekreasyonel cihazlar için yayın amacıyla bireysel ve toplu varlığı resmedip tarihlendirdikleri prototip sosyal medyadır.

Görünmeyen azınlık oligarşilerin geri kalanının yanına oturmuş, huzursuz ve huzursuz olan insanları baskı altına alırken onları hapsediyor. Avrupa kalesi, insanlığın daha karanlık ve daha zayıf suşlarının yapışıp düştüğü dikenli bir kafesle çevrili postmodern bir vaat edilmiş toprak haline geldi. Bu tür sahneler, aya iniş ile yasadışı göçü bir araya getirdiği “Ay 2” (2020) adlı eserinde.

“Ay 1” (2020) benzer şekilde, yüksekliklere yaklaşımında hiç sona ermeyen dünyevi aspirasyonun özlü yerçekimi ile ilgili görsel bilgilerle doludur. Bir uçta, dünya nüfusunun 7,6 milyarının tamamı eski Anglo-Avrupalı ​​efendilerine eşit bir yaşama sahip olacak, öte yandan keşfedilmemiş gezegenlerin kolonileşmeyi beklediği bir evrende dünya başarısı yetersiz. Hilal ayına çömelmiş, Neil Armstrong’un küçük adımına tanık olan Duben palyaçoluyor.

Resmi dil için yeniden okuma

1976’da Duben, Amerika’daki siyaset kariyerinden sanat dünyasına geçti. O yıl, New York Studio School’da stüdyo pratiğinde BFA kazandı ve “hala Soho iken” Soho’ya kökler dikti, acımasız, bilerek sırıttı. 1994 yılında Türkiye’nin iktidar partisinin İstanbul’daki yükselişiyle birlikte Taksim’deki bir mağaza galerisinde kişisel bir şov yaptı. Kendisini halka açık bir kültürel forumda tamamen çıplak gösteren son yerel sanatçılardan biriydi.

Bu erken çalışma, antik çağın yüksek sanatlarına, özellikle insan vücudunun heykelsi kutlamalarına bir paean olan “Monument” (2020) adlı eserinde yer almaktadır. Kendisini yükseltilmiş kollardan, bir Firavun tapınağından mimari bir çerçevenin altında bir Mısır tanrıçası gibi düzleştirilmiş bacaklara profilledi. Aynı kolajda, mucizevi kadınlık onuruna, mucizevi şaşkınlığıyla, mermerin eski başyapıtlarının açıklanamayan vandalizasyonunu tasvir ediyor.

İyi kazanılmış uluslararası bir prestijden önce gelen, mütevazi, renkli bir kişiliğe sahip olsa da, Duben dikkatli, kendi kendini iyileştiren bir kurulum sanatçısıdır. “Melekler ve Palyaçolar”, Victoria konağında olduğu gibi çiçek desenleriyle dokulu, koyu kırmızı duvar kağıdının barok bir tasarımında yer almaktadır. Galerinin köşelerinde, 18. yüzyıldan kalma gibi, iki dekoratif, zarif silahlı ve yaldızlı sandalye sabitlenmiştir.

Ve zemine serpilmiş bir Türk halısı, eski Osmanlı sarayının maskeli topları ile ilgili olan antika bir model kaplumbağa ile kaplıdır, burada hareketli mumlar, yaşayan kaplumbağaların kabuklarına bağlı salonları ve balo salonlarını aydınlatabilir. varsayılan birkaç yanan crinolined petticoats değil yürümek gerekir. Çevresi, portre kentleri olan New York ve İstanbul gibi bolca barok.

İki megalopolis hikayesi

Ayasofya’nın seraphim tüylü örtülerini soyuyor, melek yüzüne dönüşüyor ve kenti aydınlatmak için cami-katedral müzesinin göksel tavanından iniyor. İlk olarak, kanatlı melek bebeklerden biri Kız Kulesi’nin ucuna dokunuyor. Duben’in “İstanbul 1” (2020) adlı eserinin bir parçası. Büyük metropol alanının sulu manzaraları boyunca, gökteki melekleri uçar, minarelere bağlı telli kelimelerin mahya sanatı gibi aydınlanır.

“İstanbul 2” (2020) adlı çalışmasında İstanbul’un en popüler şiirlerinden biri olan “İstanbul’u Dinliyorum” (“İstanbul’u Dinliyorum”) yazan Orhan Veli’den söz ediyor. Bulunan yazı tiplerinden ve diğer kupürlerden efsanevi cümleleri kelime kelime ile yapıştırmak, şiirin bir alıntısı arasındaki boşluklar arasında alışverişten memnun olan İstiklal Caddesi yürüyüşünün kötü şöhretli kalabalıklarını: “İstanbul’u dinliyorum, niyetim, gözler kapalı / İlk başta hafif bir esinti var … ”

Belki de Duben’in eserlerinin en acil, tarihi ve zor kısmı “Model 2” (2020) adlı eserinde yer almaktadır. Kadın vücudundaki bir dizinin ikinci kısmıdır. Kartpostal şeklindeki eklemelerden biri bir haber flaşıdır. Genç bir kız ailesinin onur adına ölümcül cezasına maruz kaldı. Konu Duben, “LoveBook” ve “LoveGame” (1998-2000) adlı eserleri ile uğraştığı bir konudur.

British Museum da dahil olmak üzere dünyanın en yüksek profilli sanat koleksiyonlarından bazılarında kritik parçalarla Bibliotheca Alexandrina, İstanbul Modern, Viyana Müzesi ve New York Kitap Sanatları Merkezi Duben, İstanbul’da her zaman ve her zaman müthiş bir varlıktır. Ancak sanatı ve kişiliği ulaşılabilir ve hatta heyecan verici, bu kartpostalın sadece dünyanın küçüldüğünü öğrenmek için postadan çok uzaklardan gelme hissini uyandırıyor.