Bir kara delik bir yıldızı yuttuğunda
Kara delik bir yıldızı yutar
Kara delikler O kadar güçlü bir yerçekimi vardır ki ışığı bile yutar. Uzayın kara karanlığında bulursan kaçış yok. Henüz Ay’dan daha uzağa gitmemiş astronotlar için endişelenmeyin. Ancak tüm yıldızlar, gizli bir kara delikten gelen bu tehlikeyle karşı karşıya kalabilir.
Hubble Uzay Teleskobu astronomları, 300 milyonuncu galaksinin çekirdeğinden yüksek enerjili bir radyasyon parlaması konusunda uyarıldıklarında, bu tür yıldızlararası yıkım için en ön sırada yer aldılar. ışık yılları Uzak. Gökbilimciler, çarpışma sona ermeden önce kaosu izlemek için Hubble Uzay Teleskobu’nu kullandılar.
Hubble, ölüme mahkum olan yıldızın emildiğini görmek için çok uzakta. Bunun yerine gökbilimciler Hubble’ı aldı yıldız baskılar kazadan geliyor. bunlar Spektrum Kozmik bir karıştırıcıya düşen bir yıldızın adli öyküsünü anlatıyor. Uzatılmış bir parça gibi kesildi ve kara deliğe doğru çekildi. Tatlı. Bu süreç, kara deliğin etrafında her yöne aşırı ısınmış gaz sızan halka şeklinde bir gaz halkası oluşturdu. Şimdiye kadar yaklaşık 100 doyumsuz kara delik gözlemlendi.
Bunlara “gelgit bozukluğu olayları” denir.
Kara delikler toplayıcıdır, avcı değil. Şanssız bir yıldızın geçmesini bekliyorlar. Yıldız yeterince yaklaştığında, kara deliğin yerçekimi kuvveti onu şiddetli bir şekilde parçalara ayırır ve yoğun radyasyon yayarak gazlarını dikkatsizce yutar.
NASA’nın Hubble Uzay Teleskobu’nu kullanan gökbilimciler, yıldızın bir kara delik tarafından yutulduğu son anlarını ayrıntılı olarak kaydetti.
Onlar aranmaktadır Gelgit bozukluğu olayları. Ancak bu formülasyon, onun kara delikle yüzleşmesinin ham, karmaşık şiddetini yalanlıyor. Yıldız cisimlerini çeken bir kara deliğin yerçekimi ile materyali fırlatan radyasyon arasında bir denge vardır.
Başka bir deyişle, kara delikler dağınık yiyicilerdir. Gökbilimciler, asi bir yıldız yerçekimi uçurumuna battığında ne olduğunun ayrıntılarını öğrenmek için Hubble’ı kullanıyor.
Hubble teleskobu AT2022dsb’nin gelgit kaosunu yakından görüntüleyemiyor çünkü çiğnenmiş yıldız yaklaşık 300 milyon ışıkyılı uzaklıkta ESO 583-G004 galaksisinin kalbinde yer alıyor. Ancak astronomlar Hubble’ın gücünü kullandı ultraviyole radyasyona duyarlılık; Hidrojen, karbon ve daha fazlasını içeren parçalanmış yıldızın yaydığı ışığı incelemek. the Spektral analiz Kara deliğin öldürülmesine dair adli tıp kanıtı sağlar.
100 aç kara delik
Çeşitli teleskoplar kullanan gökbilimciler, kara deliklerin etrafında yaklaşık 100 gelgit bozukluğu olayı tespit ettiler. NASA kısa süre önce, yüksek enerjili uzay gözlemevlerinden birçoğunun 1 Mart 2021’de başka bir kara delik gelgit bozukluğu olayı tespit ettiğini ve bunun başka bir galakside meydana geldiğini bildirdi. Hubble gözlemlerinden farklı olarak, veriler, yıldız zaten parçalandıktan sonra oluşan kara deliğin etrafındaki aşırı ısınmış haleden X-ışını ışığında toplandı. Cambridge, Massachusetts’teki Harvard-Smithsonian Astrofizik Merkezi’nden (CfA) Emily Engelthaler, açıkladı:
Bununla birlikte, gözlem süresi göz önüne alındığında UV’de gözlemlenen çok az gelgit olayı vardır. Bu gerçekten talihsiz çünkü UV spektrumlarından elde edebileceğiniz pek çok bilgi var. Enkazın ne yaptığına dair bu ayrıntıları alabildiğimiz için heyecanlıyız. Bir gelgit olayı bize bir kara delik hakkında çok şey söyleyebilir.
Etkilenen yıldızın durumundaki değişiklikler günler veya aylar içinde gerçekleşir.
Merkezinde süper sessiz bir kara delik bulunan herhangi bir galaksi için, yıldız parçalanmasının her 100.000 yılda bir yalnızca birkaç kez gerçekleştiği tahmin edilmektedir.
İşte böyle biliyoruz
Otomatik Tüm Gökyüzü Süpernova Araştırması (ASAS-SN veya “Suikastçı”) AT2022dsb, bu yıldız atıştırma olayını ilk kez 1 Mart 2022’de tespit etti. ASAS-SN, galaksiler arası gökleri kabaca haftada bir kez meydana getiren şiddetli, değişken ve geçici olayları aramak için tarayan yer tabanlı bir teleskop ağıdır. evrenimizi yukarı Bu enerjik çarpışma, Hubble gökbilimcilerinin normalden daha uzun bir süre morötesi spektroskopi yapması için Dünya’ya yeterince yakın ve yeterince parlaktı. Peter Maksim CfA’dan yorum:
Genellikle, bu olayların fark edilmesi zordur. Kargaşanın başlangıcında, hava gerçekten parlakken bazı notlar alabilirsiniz. Programımız, ne olduğunu görmek için bir yıl boyunca birkaç gelgit olayına bakmak üzere tasarlandığından farklıdır. Bunu, son derece yoğun kara delik yığılma evrelerinde gözlemleyebileceğimiz kadar erken gördük. Zamanla azalmaya başladıkça birikim oranının düştüğünü gördük.
Hubble spektroskopik verileri, bir zamanlar yıldız olan çok parlak, sıcak halka şeklindeki bir gaz bölgesinden geliyormuş gibi yorumlanıyor. olarak bilinen bu bölge, çemberGüneş sistemimiz büyüklüğünde ve ortasındaki bir kara deliğin etrafında dönüyor. Maksim dedi ki:
O pastanın kenarında bir yere bakıyoruz. Bize doğru saatte 20 milyon mil hızla (saatte 32 milyon kilometre veya ışık hızının %3’ü) yansıtılan kara deliğin yüzey boyunca süpürülen yıldız rüzgarlarına tanık oluyoruz. Gerçekten hala bu olay etrafında başımızı döndürüyoruz. Yıldızı parçalara ayırır ve sonra kara deliğe giren bu maddeyi alır. Ve böylece, neler olup bittiğini bildiğinizi düşündüğünüz modelleriniz var ve sonra gerçekten gördüğünüz şeye sahip oluyorsunuz.
Burası bilim adamları için heyecan verici bir yer: bilinen ve bilinmeyenin tam kesiştiği noktada.
Alt satır: Hubblesite, bir yıldız bir kara delik tarafından yutulduğunda ne olduğunu bildirir. Aç kara delik, yıldızı halka şeklinde sarar.
