Endonezya sahilinde mahsur kalan Rohingyalar merhamet için yalvarıyor

Aceh eyaleti Sabang’daki yerel halk, zulüm gören Myanmarlı azınlığın üyelerini bir gecede karaya çıkardıktan ve Çarşamba günü onları tekrar denize itmeye çalıştıktan sonra kabul etmeyi reddetti.

Ancak bazı Rohingyalar bunu reddetti ve sahilde, bazı insanların ağladığı duyuldu ve diğerleri, yıkanmış deniz enkazıyla çevrili, çantaları yastık, eşarpları battaniye olarak kullanarak yorgunluktan bayıldı.

15 yaşındaki mülteci Abdul Rahman, AFP’ye “15 gün boyunca denizde acı çektik” dedi.

“Şu anda çok endişeliyiz. Başka bir yere gitmek istemiyoruz, sadece bu ülkede kalmak istiyoruz.”

Bu, Açe halkının yüzlerce Rohingyalı mülteciyi kıyıya ulaştıktan sonra bir hafta içinde denize geri itmeye çalıştığı üçüncü sefer.

Geçtiğimiz hafta yerel halk bir teknenin yanaşmasını engelledi ve bazı bitkin Rohingyaları kıyıya yüzmeye zorladı ve yolcu arkadaşlarının gemiden inmesine izin vermeleri için onlara yalvardı.

Yerel yetkililere göre, Sabang’da mahsur kalanlar da dahil olmak üzere 1000’den fazla Rohingya geçen hafta Aceh kıyılarına çıktı.

Çığlık atan bebeklerin yanı sıra, çarşamba günü sahildeki bazı çocuklar kumları dövüp kumdan kaleler inşa ederken, çevrelerindeki telaşlı durumdan habersiz görünen diğerleri gölgesiz arazi şeridinde yüzlerini güneşten korumaya çalıştı.

Birleşmiş Milletler’in AFP’ye sağladığı görüntü ve görüntülere göre, önceki gece, inişten sonra büyük grup, yerel halk ve güvenlik görevlileri tarafından çevrelenmiş, yalnızca sahildeki el fenerleriyle aydınlatılan sıralar halinde oturuyordu.

91 kadın ve 56 çocuktan oluşan grup, barınağa götürülmek yerine gece boyunca yataksız olarak kumun üzerinde tutuldu.

Rahman, gelenlerin Bangladeş’teki çeşitli kamplardan geldiğini ve çoğunun dünyanın en büyük mülteci kampı olan Kutupalong’da olduğunu söyledi.

– “Geri gitmek istemiyorum” –

Denizde iki haftadan fazla kaldıktan sonra teknelerinin motorunun sonunda hasar gördüğünü söyledi. Geminin denizde sallandığını görebiliyordunuz.

“Bir yere nasıl gidebiliriz?” diye sordu.

“Geri dönmek istemiyoruz.”

1990’lardan bu yana bir milyondan fazla Rohingya Myanmar’dan kaçtı; bunların çoğu, şu anda BM soykırım soruşturmasının konusu olan 2017’deki askeri baskının ardından gerçekleşti.

Şimdi, yerel halkın onlarca yıldır süren kanlı çatışmalara dair anılara sahip olduğu ve Müslüman kardeşlerinin içinde bulunduğu kötü durumu uzun zamandır anladığı bir bölge olan Açe’nin kıyısında reddedilmeyle karşı karşıyalar.

Birleşmiş Milletler ekibi, hayal kırıklığına uğrayan yerel halkın ve yetkililerin gelenleri teknelerine geri göndermesini engellemek amacıyla Sumatra’nın kuzey ucundaki adaya koştu.

BM Mülteciler Yüksek Komiserliği Koruma Sorumlusu Faysal Rahman, yetkililerin bu kişilerin denize dönüşünü engellemek için pazarlık yaptığını belirterek, “Sahadaki durum şu anda iyi değil” dedi.

Yerel yetkililerin ve topluluk üyelerinin, mültecilerin denize geri gönderilmemesi halinde BM’yi mültecileri yeniden yerleştirmeye zorlamaya çalıştıklarını söyledi.

“Reddedilme virüsü tüm insanlara yayıldı” diye ekledi.

Ajans şimdi Endonezya hükümetine, gelen Rohingyaları plajdan uzakta geçici barınaklarda barındırması için baskı yapıyor.

Bazı Acehniler, Rohingyaların kıt kaynakları tükettiklerini ve zaman zaman yerel halkla çatıştıklarını öne sürerek sabırlarının sınandığını söylüyor.

BM, uygun olmayan ahşap teknelerle yapılan bu tür yolculukların tehlikeli olması nedeniyle geçen yıl yüzlerce mültecinin denizde öldüğünü veya kaybolduğunu söyledi.

“Bu huzurlu ülkeye yeni geldik. Bu yüzden buraya geliyoruz” dedi Abdul Rahman.

“Peki neden insanlar bizi geri dönmeye zorluyor?”

str-jfx/smw