Film yapımı benim için analitik bir egzersiz değil.

1959 yılında İstanbul’da doğan Nuri Bilge Ceylan, Türkiye’de toplumsal ve siyasi çalkantıların yoğun olduğu bir dönemde kimya ve elektrik mühendisliği okudu. Asla bir gün mühendis olarak çalışmadı, bunun yerine geleceğini düşünmek için Londra ve Katmandu gibi yerlere seyahat etti ve sonunda orduya katılmak için geri döndü. Bir buçuk yıl askerlik yaptıktan sonra hayatını sinemaya adamaya karar verdi.

Profesyonel bir fotoğrafçı ve daha sonra bir aktör olarak birkaç kısa dönem, ilk kısa filmini yaptı. Koza / KozaCannes Film Festivali’ne seçilen ilk Türk kısa filmi oldu ve yirmi yıl sonra yedinci uzun metrajlı filmiyle Altın Palmiye’yi kazandı. hazırda bekletme. Türk toplumunun birçok katmanından karakterler seçerek, yurt dışındaki gerilimleri görmek için durmaksızın insan ruhunu keşfettiği uzun metrajlı filmlerinde. uzak/uzak (2002), İklim koleksiyonu (2006), üç maymun (2008) ve Bir zamanlar Anadolu’da (2011), Seylan’ı bugün dünyanın en iyi film yapımcılarından biri haline getiren. son filmleri, Kuru otlar hakkındaDoğu Anadolu’da bir okulda zorunlu öğretmenlik görevini yürüten resim öğretmeninin Kürt bölücülüğü karşısında öyküsünü anlatıyor.

ile yapılan bir röportajda para kontrolüGeçtiğimiz ay 76. Cannes Film Festivali’nin prestijli yarışma bölümünde filmi sunan Gillan, filmin yapımından, iki kişi arasındaki uzun ve içten konuşmalardan oluşan kendine özgü üslubundan ve yönetmen olarak kendisini etkileyen şeylerden bahsetti. Düzenlenmiş alıntılar:

Yeni filmini oynuyorsun, Kuru otlar hakkında, sert bir kışın ortasında Türkiye’nin Doğu Anadolu bölgesinde bir okulda. Kış bir karakter olarak filmlerinize geri döndü.

Kış, hiçliğin ortasında olma hissini artırır. Anadolu’nun ücra bir köyünde zorunlu öğretmenlik hizmetinin dördüncü yılını bitiren genç bir resim öğretmeni olan ana karakter Samit merkez dışı hissediyor, hayatı başka bir yerde. O böyle hissediyor. Her nasılsa, kış bu duyguyu artırıyor.

Son filminizden beş yıl sonra gelen yeni film projesinin başlangıcı neydi? Yabani armut ağacı?

Başlangıç ​​aslında gerçek bir şeydi. Filmin senaristlerinden Akın Aksu ile ilgili anılar ve notlarla başladı. Aksu, Samet’in kişiliğine benzer bir şey yaşamış gerçek bir öğretmendir. Senaryoyu ben ve eşim (Ebru Celan) ile birlikte yazdı. Günlükler ve notlar okudum ama başta film yapmak istemedim. Ancak birkaç ay sonra denemek istedik. Üçümüz bir araya gelip bir yıl boyunca yazdık. Sonra birdenbire bir senaryo gördük, çok uzun bir senaryo, “Kış Uykusu”ndan iki kat daha uzun. Başlangıçta beş saatin üzerindeydi, ancak üç saat 17 dakika olarak revize edildi.

Film, profesyonel olmayan büyük bir oyuncu grubunu içeriyor.

çok değil. Çoğu bölgeden olan öğrencileri attık. Çok güçlü kızlar ve erkeklerdir. Çocuklar, dışarıdaki diğer insanlardan çok farklı. Dışarıya doğru büyüdükleri ve daha fazla sorumluluk üstlendikleri için diğerlerinden daha özgüvenlidirler. Ayrıca çok daha genç yaşta çalışmaya başlarlar. Şaşırtıcı bir şekilde kendinden eminler.

Ana karakter Samet, genç öğrencilere işkence yapmakla suçlanıyor. Film, #MeToo hareketinin ve cinsiyet kimliklerinin bir yansıması mı?

Bazı sosyal ve politik konular hakkında asla film yapmam. Ancak #MeToo hareketi de dahil olmak üzere bu şeyler gerçek hayatta oluyor. Günlüğü aldıktan sonra, öğretmenin hayatında gerçekte neler olduğunu araştırdım. Burada (cinsel) saldırı olmadı. Ancak öğretmen ve öğrenci arasında her zaman özel, bazen özel bir ilişki vardır. Bazı öğrencileri seversin, öğretmenin enerjisi sana biraz anlam katar. Bu tür şeyleri bu ücra yerlerde hep yapıyorsun. Bazen bu hassas ilişki keyfi olarak kesintiye uğrar.

Türkiye, bu yıl Şubat ayında yaşanan depremle büyük bir trajediden çıkıyor. Üretim depremden etkilendi mi?

Çekimler deprem olmadan önce sona erdi. O sırada post prodüksiyon için İstanbul’daydım. Filmin sonundaki bazı yaz sahneleri Anadolu’nun depremin vurduğu bir bölgesinde çekildi. Örneğin, Anadolu’daki bir arkeolojik sit alanındaki antik büyük sütunların olduğu yerde çekim yaptık. Bu sütunlardan biri deprem sırasında yakındaki bir yere düştü.

Yarım saatten uzun konuşmalarla nasıl film yapabilirsiniz?

uzun konuşmalar var hazırda bekletme Ve Yabani armut ağacı Ayrıca. Son filmimden beri uzun sohbetlere daha çok odaklanıyorum. Tiyatrolarda, romanlarda görülen sohbetleri de severim. Örneğin, Fyodor Dostoyevski’nin romanlarında pek çok tartışma sayfası vardır. Rus edebiyatının üzerimde büyük etkisi oldu. okudum Suç ve Ceza 19 yaşında ve o zamandan beri dünya benim için tamamen farklı oldu. Uzun sohbetleri seviyorum ve kendim denemek istiyorum. Ama bu her zaman bunu yapacağım anlamına gelmiyor. Belki bundan sonra farklı şeyler denemeye başlarım. Özel hayatımda dinlemeyi tercih ederim. Ama bazen eşimle tartıştığım zaman sabahlara kadar hiç durmadan tartışıyoruz. Bir şekilde tehlikede olduğunuzu hissediyorsanız, varlığınız tehlikedeyse, kendinizi korumak için çok konuşursunuz.

Üretimden önce çok şey planlıyor musunuz?

Çok fazla plan ve hesap yapmam. Gruba gidip karar veririm. Ama elbette örneğin düzenlemeye farklı yaklaşımlar sergiliyorum. Tahrir, her şeye vaktin olduğu tek yer. Kurgu odasında yalnızsınız ve düşünmek için bolca vaktiniz var. Düzenleme yaparken kararlarımı veririm. Örneğin bir sahnede hareketli bir kamera var ama aynı mekanda biraz çekim yapmış olabilirim. Film yapımı benim için analitik bir süreç değil. Çekimler sırasında hiç bu kadar iyi hissetmemiştim. ondan sonra bile. Film yapmaktan asla tatmin olmuyorsunuz, asla. Ama bir noktada durmak gerekiyor. Böyle zamanlarda, son tarihler size kendinizi iyi hissettirir.

Dünyanın birçok ülkesinde öğrenciler, otoriter rejimleri protesto etmek için muhalefet rolünü üstleniyor. Filmdeki günümüz gençliğine bakar mısınız?

Evet, gençler için aktivist olmak kolay. Kaybedecek hiçbir şeyleri yok. Yaş aldıkça kaybettiğin çok şey oluyor. Türkçe’de “İnsanlar gençken daha solak, yaşlanınca daha sağcıdır” diye bir söz vardır. Filmde PKK’ya (bölücü Kürdistan İşçi Partisi) katılmak isteyen bir Kürt çocuğu ile onu eleştiren yaşlı bir adam arasında geçen bir tartışma var.