Genetik veri seti, primat evrimi hakkında içgörüler ortaya koyuyor
Yale Üniversitesi biyolojik antropolog Eduardo Fernandez-Doc, 233 primat türünden toplanan, türünün en büyüğü ve en eksiksizi olan yeni bir genetik bilgi veri setinin, maymunların evrimsel biyolojisine ve genlerin davranışlarını nasıl etkilediğine dair fikir vermeyi vaat ettiğini söylüyor.
Dünyanın dört bir yanındaki kurumlardan düzinelerce araştırmacıdan oluşan bir konsorsiyum tarafından derlenen veri seti, Arjantin’in kuzeydoğusundaki Fernandez Duque tarafından 1996 yılında ülkenin Chaco bölgesinde 2.500 dönümlük orman üzerine kurulan bir tarla alanında yaşayan 30 baykuş maymunundan örnekler içeriyor. Formosa eyaletinde. Science dergisinde 2 Haziran’da yayınlanan ve ikisi Fernandez Duque tarafından yazılan üç ayrı çalışmanın temelini oluşturdu.
Son olarak, araştırmacılar, 16 primat ailesinin tamamını ve cinslerin %86’sını kapsayan, tanınan 521 primat türünün 233’ünü temsil eden 809 kişiden veri topladı; bu, aile ve türler arasında yer alan bir sınıflandırmadır. Uluslararası Doğayı Koruma Birliği’ne göre, veri setindeki türlerin yarısından fazlası yok olma tehlikesiyle karşı karşıya.
Daha da önemlisi, Fernandez Duque tarafından örneklenen tüm baykuş maymunları da dahil olmak üzere veri setinde temsil edilen bireylerin %72’sinden fazlasının vahşi doğada doğduğunu söyledi.
Yale Sanat ve Bilim Okulu ve Yale Çevre Okulu’nda antropoloji profesörü olan Fernandez Duque, “Veri kümesindeki çok sayıda vahşi doğmuş birey yeni ve çok değerli” dedi.
Tamamen Aotidae ailesinden oluşan baykuş maymunları, Amerika’da gece alışkanlıkları olan tek primat türüdür. Bazı türler tamamen gece yaşarken, diğerleri gündüzdür. Yeni veri seti, araştırmacıların, diğer şeylerin yanı sıra, baykuş maymunları ve diğer primatların aktivite kalıplarının ve sirkadiyen biyolojisinin arkasındaki genleri daha iyi anlamalarına yardımcı olabilir.
Fernández Duque, genomik bilginin (esaret altındakilerin aksine) vahşi doğada doğan bireylerden gelmesinin araştırmacılara önemli bir avantaj sunduğunu açıkladı.
“Örnek aldığımız bireylerin vahşi doğada nerede yaşadıklarını biliyoruz. Ne yediklerini, nereye taşındıklarını ve üreyip çoğalmadıklarını inceledik.” vahşi yaşam alanlarının iklimi ve rakımı gibi bilgiler, muhtemelen belirli ortamlara maruz kalma yoluyla adapte olan genomlarını anlamak için çok önemlidir.”
Fernandez Duque’nin ortak yazdığı bir makalede araştırmacılar, mevcut primatların en eksiksiz ve zamana göre ayarlanmış soyunu veya evrim ağacını oluşturmak için yeni veri setini fosil kayıtlarından gelen bilgilerle birleştirdiler. Araştırmacılar, bu ayrıntılı evrim ağacını kullanarak, yaşayan en yakın akrabalarımız olan insanlarla şempanzeler arasındaki farklılığın 9 milyon ila 6,9 milyon yıl önce meydana geldiğini tahmin ettiler; bu, yakın tarihli diğer analizlerin vardığı sonuca göre biraz daha eskidir.
Yeni evrim ağacı, dalları arasında baykuş maymunları göremeyen Fernandez Duc için özel bir ilgi alanıydı.
“Amerika’daki diğer maymun ailelerine kıyasla baykuş maymunlarının primat soyunun neresine ait olduğu belirsizliğini koruyor” dedi. “Sepidlerle mi yoksa atelidlerle mi yoksa piresidlerle mi daha yakın akraba olduklarına karar veremiyoruz. Başka hiçbir primat cinsi veya familyası için bu tür belirsizliklere sahip değilsiniz. Bu benzeri görülmemiş veri kümesiyle bile, soru çözülmedi, bu da heyecan verici.” İlginç.”
Aynı çalışma ayrıca, primat aileleri ve coğrafi bölgelerdeki türler içindeki genetik çeşitliliğin, habitat iklimi ve sosyal bağlılıklarıyla ilişkili olduğunu, ancak yok olma riskiyle ilişkili olmadığını da buldu. Yeni veri seti, araştırmacıların diğer primatlara göre insan genomunun benzersizliğini keşfetmesine de izin verdi. Daha önce insanlara özel olduğu düşünülen yanlış anlamlı mutasyonların – farklı bir amino asidin protein yapısına dahil edilmesine yol açan DNA’daki değişiklikler – diğer primat türlerinde yaygın olarak meydana geldiğini bulmuşlardır.
Fernandez Duque’nin ortak yazar olarak listelendiği ikinci çalışmada, araştırmacılar veri setini insan genetik varyantlarının potansiyel etkilerini ve bunların hastalık riski ile ilişkisini daha iyi anlamak için kullandılar. Analizleri, 4,3 milyon yaygın genetik varyantın, primat popülasyonlarında yüksek sıklıkta ve zararsız bulunmalarından dolayı insanlarda iyi huylu etkilerle ilişkili olduğunu gösterdi.
