‘İyi Yaşam’ tahsisatı için özlenen kentsel sakinler
İngiltere’de tahsisat için ayrılan arazi “zafer için kaz” ve savaş sonrası dönemde bir zirveden% 65 oranında azalmıştır.
Bilim adamları, kaybedilen tahsislerin nüfusun% 6’sına “günde beş” meyve ve sebze diyeti sağlayabileceğini tahmin ediyorlardı.
En yoksun bölgeler en zengin düşüşe maruz kaldı ve en zengin alanlara kıyasla tahsisat kapanış seviyesinin sekiz katını yaşadı.
Çalışmanın bulguları Peyzaj ve Şehir Planlama dergisinde yer almaktadır.
Sheffield Üniversitesi’nden ortak yazar Miriam Dobson, “Toplamda, toplam arazi alanında en yüksek seviyeden (1950’ler) 2016’ya kadar% 65’lik bir düşüş olduğunu gördük.”
Diyerek şöyle devam etti: “Kaybedilen gıda üretim kapasitesi miktarı bakımından, kapalı tahsis arazisi, nüfusun% 6’sını ‘günde beş’ diyetiyle besleyebilirdi.”
Araştırmacılar, tahsisler için ayrılan arazi hacmini değerlendirmeye karar verdiler, çünkü “zafer için kaz” ve savaş sonrası yıllarda zirveden bu yana bir düşüş olduğu yaygın olarak kabul edilmiş olsa da, veri mevcut değildi.
Ekip ayrıca, eski tahsisatlardan herhangi birinin, tahsisatlara yönelik yenilenen talebi karşılamak için tahsisat olarak geri getirilip getirilemeyeceğini anlamak istedi.
Bir tahsis planının bekleme listesinin 2013 yılında tahmini 100.000 kişi olduğunu söylediler.
Çalışma, ihtiyaç duyduğu verileri toplamak için, 20. yüzyılın tarihi Ordnance Survey haritalarını kullanarak İngiltere genelinde coğrafi olarak dağıtılmış 10 şehre baktı. Daha sonra, tahsis olarak kullanılan araziyi planlamak ve arazi kullanım değişimini on yıllar boyunca izlemek mümkün olmuştur.
Üniversitenin Hayvan ve Bitki Bilimleri Bölümü’nde doktora öğrencisi olan Dobson, tahsis parsellerinin azaltılmasının arkasında bir dizi faktör olduğunu söyledi.
BBC News’e verdiği demeçte, “1950’lerden sonra insanlar süpermarketlere ve marketlere daha fazla güvenirken talep azaldı” dedi.
“Boş zamanlarında da bir kayıp vardı, bu da insanların tahsis alanlarına katılmak için zamanları olmadığı anlamına geliyordu ve gıda yetiştirme bilgisinin kaybı giriş için engeller yarattı.
“Bunun yanı sıra, kentsel nüfus büyüdükçe, kentsel arazi geliştiriciler için giderek daha değerli hale geldi.”
Yine de kapatılan tahsis alanları ile ilgili olarak, ekip arazinin yaklaşık dörtte birinin binalar için geliştirilmediğini, ancak başka bir yeşil alan biçimi olarak kullanıldığını tespit etti.
Dobson, “Bu alandaki arazi tahsisatlara dönüşüm için potansiyel olarak uygunsa, gıda üretimine geri döndürüldüyse, mevcut alan şehirlerdeki bekleme listesi talebinin% 100’üne kadar çıkabilir.” Dedi.
Son yıllarda, tahsis planlarına olan talep, birçok gencin emeklilerin korunması olarak görülmektense kendi meyve ve sebzelerini yetiştirmek istediği bir rönesans gördü.
Covid-19 kilitlenmesi sırasında, tahsisleri olan insanlar zaman zaman çok fazla taze meyve ve sebze yetiştirerek – zaman zaman süpermarketlerde kaynak yapmak için zor olan parsellere harcıyorlardı.
Dobson, şunları kaydetti: “Koronavirüs sonucu kendi yiyeceklerini yetiştirmekle ilgilenenlerin sayısında, ilk kilitlenme haftalarında bahçe merkezleri ve tohum satan dükkanlar ile büyük bir artış gördük.
“Coronavirüs… insanlara, küreselleşmiş gıda sistemimizin doğasında bulunan kırılganlığı vurguladı. Bir kriz döneminde kendine yeterliliğe ilgi artar.
Bu salgının ardından büyük olasılıkla tahsis talebinde bir artış olacağını hissettiğini de sözlerine ekledi.
Ekip, çalışmalarının, tahsisler gibi kentsel gıda üretiminin kapatılmasının önlenmesinin önemini gösterdiğini ve aynı zamanda kasaba ve şehirlerdeki bu tür siteleri talebi karşılamak için genişletme potansiyelini vurguladığını hissetti.