Kawasaki KZ1000-S1 Fabrika Çoğaltma Superbike

1982 Kawasaki KZ1000-S1 fabrika kopyası

Ian Fallon'la birlikte

Yvon Duhamel, Amerika Birleşik Devletleri'ndeki ilk “Superbike” yarışını, 1973'te Laguna Seca'da Yoshimura Z1 ile yapılan bir gösteri yarışını kazanmasına rağmen, üretim yarışlarının Amerika Birleşik Devletleri'nde popüler hale gelmesi 1975 yılına kadar değildi. O yıl Dave Aldana ağır siklet prodüksiyon yarışını kazandı. Daytona'da Z1'ler ilk üç sırayı aldı.

Sezonun ilerleyen saatlerinde DuHamel, Laguna Seca, Ontario'da Dale-Starr tarafından hazırlanan Z1 ile ağır sıklet üretim sınıfını kazandı. Bu sınıf, Amerika Birleşik Devletleri'nin önde gelen yarış sınıfına dönüşecek olan Z1'e ideal olarak uygun bir sınıftı. 1976'da kurallar değişti ve kategori, daha fazla modifikasyona izin verilerek üretim Superbike haline geldi.

Bu yıl Z1 arabaları, oldukça modifiye edilmiş Avrupalı ​​ikizlerle rekabet edemeyecek kadar stoktaydı. Beygir gücü, ilk Z1 Superbike'larda bir sorun değildi, ancak sokak şasisini kaygan lastiklerle evcilleştirmek her zaman bir zorluktu. Superbike şampiyonu Reg Pridmore, Pierre DesRoches Racecrafters Kawasaki'ye geçene kadar Z1, 1977'de Pocono'da ilk AMA Superbike zaferini elde etmedi. Pridmore, 1977 AMA Superbike üretim tacını kazanmaya devam etti.

1978'de alternatörler, farlar, standart kaporta ve susturucu kapakları artık gerekli olmadığından kural değişiklikleri dört silindirli makineleri tercih etti. Vetter sponsorluğunda Pridmore, yarış için gereken sertliği elde etmek üzere üretim çerçevesini yeniden üreten DesRoches'la kaldı.

Motor gelişimi 9.000 devir/dakikada 141,5 arka tekerlek beygir gücüne ulaştı ve Pridmore'un istikrarı ona bir kez daha AMA Superbike Üretim Şampiyonasını kazandırdı. Honda ve Suzuki 1979'da onu geride bıraktılar ve 1980'de Eddie Lawson Z1000 Superbike'a bindi.

Daytona'daki son yarıştan sonra Lawson ilk başta şampiyonluğu elde etti, ancak iki ay sonra Wes Cooley'nin sonucu eski haline getirilince bu durum bozuldu.

Kawasaki, 1981 yılında yeni Z1000J'yi piyasaya sürdü ve bu geliştirilmiş motorlar, fabrikadaki dayanıklılık yarışçılarının ve AMA Superbike'ların temelini oluşturdu. Lawson'ın KZ1000J tabanlı süper motosikleti, Honda ve Suzuki'ye yetişmek için iki yıl boyunca mücadele verdikten sonra 1981'de göreve hazırdı.

39 yaşındaki Rob Muzzi baş tamirci olarak işe alındı ​​ve sonunda motor geliştirmeden sorumlu ekip şefi oldu. KHI'nın 1.015 cc'lik motorları, dayanıklılık yarışı formunda ve 36 mm düz kaydırmalı karbüratörlerle ve Kerker egzoz sistemiyle geldi ve 10.250 rpm'de yaklaşık 150 beygir gücü üretiyordu.

O günlerde süper motosikletler özellikle hafif veya kısa değildi ve Lawson'ın KZ1000'i yaklaşık 1500 mm dingil mesafesiyle minimum 188 kg'a yakın bir ağırlığa sahipti. Lawson, Superbike Şampiyonasını Freddie Spencer'a monteli bir Honda'dan kazanmaya devam etti.

1000cc dört silindirli süper motosikletlerin artık 750 iki zamanlı motosikletlerden daha güçlü hale geldiği 1982 yılı, AMA Superbikes'ın 1025cc sınırına sahip olduğu son yıldı ve Lawson ikinci Superbike şampiyonluğunu elde etti.

Eddie Lawson'ın 1981 Superbike zaferinin ardından Kawasaki Motors Corporation, seçilmiş kişilere az sayıda fabrika kopyası KZ1000-S1 Superbikes teklif etti. Motor özelliklerinin çoğu, düz kaydırmalı karbüratörler yerine Lawson'ın bisikletindekiyle aynı olsa da, bu 998 cc (69,4 x 66 mm) kopyalarda 33 mm pürüzsüz delikli Keihin CR Özel karbüratörler vardı.

S1 neredeyse Superbike spesifikasyonuydu. 11.3:1 pistonlar ABD'de üretildi ve her silindir için çift buji vardı. Valf boyutları 38 ve 32 mm idi, eksantrik milleri J öncesi içi boş egzoz çubuklarından yapılmıştı ve 650 valf dişlisi kova şeklindeydi.

Eksantrik milleri, J stoku ile aynı lob merkezlerine sahiptir ancak 30 derece daha fazla hareket ve girişte 1 mm ve egzozda 0,75 mm daha fazla kaldırma sunar. Hafifletilmiş krank mili, ağır hizmet tipi merkezi ana yatak başlığını içerir ve alternatör, KX80 ateşlemesiyle sağa yeniden konumlandırılır. Debriyaj, KZ1100 şaft tahrikli bisikletten ödünç alındı ​​ve ilave bir plaka ve daha güçlü bir sepet içeriyordu.

Şasi, eksantrik zincir ayarlayıcılara (KR500'den) sahip alüminyum bir salınım koluna sahiptir ve ön frenler, KR750 çift pistonlu fren kaliperlerine sahip yarıklı ön diskleri içerir. 18 inç Dymag magnezyum jantlar Dunlop KR133 kaygan lastiklerle donatılmıştır.

10.999 dolarlık liste fiyatına sahip parça paketinin bir kısmı aletler, pistonlar, jetler, dişliler ve fren balatalarını içeriyordu. Yalnızca 17 adet KZ1000-S1 bisiklet satıldı ve bu, orijinal fabrika bisikletine en yakın olanıydı. 136 hp ile aynı zamanda oldukça rekabetçiydiler.

Wayne Rainey Daytona'da dördüncü, Harry Klinsmann ise Sears Point'te KZ1000-S1 ile ikinci oldu. Klinsmann ayrıca Riverside'da Budweiser 500'ü kazanmak için Thad Wolff ile takım kurdu.

Bugün KZ1000-S1, hava soğutmalı dört silindirli çağın son kalıntısı olan son derece nadir ve neredeyse bilinmeyen bir fabrika süper motosikletidir.

Daha fazla fotoğraf için Phil Ainsley'in galerisine ve galerisine göz atın:
Kawasaki KZ1000 S1 Yarışçı

1981 Kawasaki Z1000J teknik özellikleri
(Standart tüketici versiyonu)