NASA, uzay enkazının ailenin evine çarpmasının ardından 80.000 dolarlık tazminat talebiyle karşı karşıya kaldı

0
NASA, uzay enkazının ailenin evine çarpmasının ardından 80.000 dolarlık tazminat talebiyle karşı karşıya kaldı

Ramen ya da suşi kadar dünyaca ünlü değil. Ama mütevazi onigiri Japonya’da ruhun gıdasıdır

Onigiri kelimesi bu yıl Oxford İngilizce Sözlüğü’nün bir parçası haline geldi; bu, mütevazı yapışkan pirinç topunun ve Japon yemeklerinin temel dayanağının küresel sözlüğe girdiğinin kanıtı.
Pirinç topları çeşitli dolgularla doldurulur ve genellikle deniz yosununa sarılır. Associated Press, bunun on yıl önce UNESCO’nun somut olmayan kültürel miras listesine alınan geleneksel Japon mutfağı olan “washoku”yu bünyesinde barındıran günlük bir yemek olduğunu söyledi.
Tokyo’daki bir ticaret grubu olan Onigiri Derneği’nin başkanı Yusuke Nakamura, Onigiri’nin “fast food, yavaş yemek, ruhun gıdası” olduğunu söylüyor.
Hızlı çünkü küçük mağazalarda bile bulabilirsiniz. Denizden ve dağlardan gelen malzemeleri kullandığı için yavaş olduğunu söyledi. Ruh gıdasıdır çünkü sıklıkla aile ve arkadaşlar arasında yapılıp tüketilir. Hiçbir alete gerek yok, sadece ellerinizi hafifçe sıkın.
“Aynı zamanda seyyar, seyyar yiyecek” dedi.
Onigiri’nin en eski haliyle en azından 11. yüzyılın başlarından kalma olduğu düşünülüyor; Murasaki Shikibu’nun “Genji Hikayesi” adlı eserinde bahsedilmektedir. Bu, Akira Kurosawa’nın 1954 tarihli klasiği Yedi Samuray’da çiftçilerden gelen nihai minnettarlık hediyesi olarak karşımıza çıkıyor.
Onigiri’ye tam olarak ne giriyor? Japon pirincinin yapışkan özelliği çok önemlidir.
İçine konulan şeye “gu” veya dolgu maddesi denir. Çok yıllık bir favori umeboshi veya tuzlu eriktir. Veya belki de sıcak ve baharatlı karaca olan mentaiko. Ancak prensip olarak onigirinin içine sosis veya peynir dahil her şey konulabilir.
Daha sonra top deniz yosununa sarılır. Güzel, büyük bir onigiri parçası bile yemek sayılabilir, ancak birçok insan daha fazlasını yer.
Bazıları klasik onigiri’nin yanında duruyor. Yusuke Miura, büyükannesi tarafından 1954’te kurulan bir restoran olan Onigiri Asakusa Yadoroko’yu işletiyor. Kabaca “hiçbir işe yaramaz” anlamına gelen Yadoroko, adını kocası Miura’nın büyükbabasından alıyor. Tokyo’daki en eski onigiri restoranı olduğu iddia ediliyor.
Sadece iki masa var. Tezgahta sekiz sandalye var. Dışarıda yemek yemek de bir seçenek ama yine de sıraya girmeniz gerekiyor.
Miura ahşap tezgahın arkasından gülümseyerek, “Kimse onigiri’den nefret etmez” dedi. Önündeki vitrinde somon, karides ve miso aromalı zencefil gibi gu yemekleri vardı. “Temelde özel bir şey yok. Her Japon bunu yüzde 100 yer.”
Aynı zamanda klasik flütçü olan Miura, onigiriyi büyükannesinden kendisine miras kalan ve aslına sadık kalarak yeniden üreteceği bir müzik parçası olarak görüyor.
“Klasik müzikte nota kağıdında yazanlar aynıdır,” diyor. “Yeni bir şey yapmaya çalışmayın.”
Yadoroku, Tokyo’nun Asakusa adı verilen ilginç ve eski bir bölgesinde yer almaktadır. Saat 11.30’da açılıyor ve pirinç bittiğinde genellikle bir saat içinde kapanıyor. Daha sonra akşam yemeği için tekrar açılıyor. En pahalı onigiri somon yumurtasıyla birlikte 770 yen (4,90 dolar), en ucuzu ise 319 yen (2 dolar). Buna miso çorbası da dahildir. Rezervasyon alınmamaktadır.
Onigiri yuvarlak veya kare, hayvan şeklinde veya yıldız şeklinde olabilse de miura için standart üçgen şekillerdir. Siparişlerini gözünüzün önünde hazırlıyor ve her biri sadece 30 saniye sürüyor.
Sıcak pirinci kurabiye kalıbına benzeyen üçgen kalıplara yerleştiriyor, ellerine tuz sürüyor ve yanlarını nazikçe sabitlemek için pirinci fincanlara üç kez döküyor. Çıtır nori veya deniz yosunu, pirincin etrafına peçete gibi sarılır ve bir ucu kapatılarak çıtır kalması sağlanır.
İlk lokma sadece nori ve pirinçtir. Yapışkan madde ikinci ısırıkla birlikte gelir.
Miura gülümseyerek “Yadoroko Onigiri dünyanın sonuna kadar değişmeyecek” dedi.
Diğerleri ise Japonya’da dört satış noktası bulunan Taro Tokyo Onigiri’yi işleten Miyuki Kawarada restoranını denemek istiyor. O da Los Angeles’ı ve ardından Paris’i sabırsızlıkla bekliyor. Vizyonu: Onigiri’yi “dünyanın fast food’u” yapmak.
Taro ismi popüler olduğu ve John veya Michael’ın Japonca eşdeğeri olduğu için seçilmiştir. Onigiri’nin popüler olmasının nedeninin yapımının kolay olması, glutensiz olması ve çok yönlü olması olduğunu söylüyor.
Ramen ve suşi gibi diğer Japon yemeklerinin dünya çapında popülerlik kazandığına dikkat çekiyor.
Neşeli, modern mağazasında, haki şirket tişörtleri giyen işçiler, kasanın arkasında görünen mutfakta yapışkan toplar ve pilav hazırlamakla meşgul. Mağazada yalnızca paket yemek servisi yapılmaktadır.
Kawarada’nın onigiri’sinin içeriden ziyade renkli bir katman için üst kısmı çok fazla şey içeriyor. Her biri, yemekten hemen önce etrafına yerleştirmek için ayrı ayrı sarılmış bir nori parçasıyla birlikte gelir.
Goha bir maceracı olur. Örneğin, krem ​​peynir, iborigaku adı verilen keskin bir Japon turşusu ile karıştırılıyor ve her bir onigirinin fiyatı 250 yen (1,60 $) oluyor. Spam ve yumurta onigiri’nin fiyatı 300 yen (1,90 $) olup, çeşitli “kombu” veya “kombu” türleri ile süslenmiş tür ise onigiridir. “Dashi Punch X3” adı verilen yenilebilir yosunun fiyatı 280 yen (1,80 $).
Kawarada, “Onigiri sonsuz bir evrendir” dedi.
Köpeğini gezdirirken uğrayan müşteri Asami Hirano, bir gün Taro Tokyo Onigiri restoranında yemek seçerken uzun süre uğraştı.
“Onigiri’yi çocukluğumdan beri hep sevdim, onları annem yaptı” dedi.
Yakınlarda çırak olarak çalışan Fransız Nicolas Fu Cheung, daha önce birkaç kez Tokyo Onigiri Taro’ya gitmişti ve bunun iyi bir anlaşma olduğunu düşünmüştü. “Bu basit bir yemek” dedi.
Bir gıda tanıtımcısı olan Miki Yamada, onigiri’ye kasıtlı olarak pirinç topları için kullanılan diğer yaygın kelime olan “omusubi” adını veriyor çünkü ikincisi daha açık bir şekilde bağ fikrine gönderme yapıyor. Hayatının misyonunun, özellikle 2011 yılında Japonya’nın kuzeydoğusundaki Fukushima’da ailesinin pirinç çiftliğini vuran üçlü deprem, tsunami ve nükleer felaketlerden bu yana insanları bir araya getirmek olduğunu söylüyor.
“Omusubi ile karşılaşarak bir maneviyatla, bir tür temel Japonlukla karşılaştım” dedi.
Biraz tuz içeren ve içinde kesinlikle hiçbir şey olmayan sade iso omusubi pirincinden daha iyi bir şey olmadığını söyledi.
“Bu sana enerji veriyor, bu kesinlikle rahatlatıcı bir yiyecek” dedi.

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir