Türkiye'deki Diyarbakır Anneleri bir acı günü daha kutluyor
Ellerinde oğullarının ve kızlarının fotoğraflarını tutan “Diyarbakır Anneleri”, yine bir Pazar günü Türkiye'nin güneydoğusundaki bir siyasi parti binasının önünde oturdu. Onu bazılarının orada geçirdiği 1.714 günden farklı kılan şey ise bu olay: Anneler Günü.
Bir grup kadın, çocuklarının Kürdistan İşçi Partisi (PKK) terör örgütü tarafından kaçırılmasını protesto etmek için derme çatma bir çadırda ciddi bir şekilde bekliyor. Silahlı asker olarak gruba katılmaları için kandırıldıklarında bunların bazıları ergenlik çağındaydı, bazıları ise reşit değildi.
Türkiye'nin güneydoğusundaki Diyarbakır'da protestoya katılan kadınlardan Sevci Çamar, “Geçmişte Anneler Günü'nü özlüyordum. Oğlum dini bayramlarda olduğu gibi elimi öperdi” dedi.
PKK, Kürtlerin özerkliği için mücadele etme bahanesi altında birçok kişiyi Türkiye'nin Kürtlerin çoğunlukta olduğu güneydoğu bölgesinde kendi davasına katılmaya ikna etti. Yıllarca korkutma, cinayet ve bombalamalarla Kürt nüfusu üzerindeki hakimiyetini sürdürdü. Ardından Eylül 2019'da bölgede eşine az rastlanan bir olay yaşandı. Yıllardır çocuklarından haber alamayan bir grup anne, terör örgütüyle bağlantılı olduğu bilinen Halkların Demokratik Partisi'nin binaları önünde eylem başlattı. Parti çalışanlarının PKK'ya üye çekmesinde yardımcı olduğunu iddia ettiler. HDP'nin düzenlediği “festival” ve benzeri etkinliklere katılma adı altında Kürt gençlerinin beyinleri yıkanarak terör örgütüne katılmaya çalışılıyor.
Diyarbakır'daki basit kadın eylemi kısa sürede daha büyük bir eyleme dönüştü ve sonunda uzun bir oturma grevine yol açtı. Kendi deyimiyle “Çocuklar İzliyor” kampanyasına yaklaşık 375 aile katılırken ebeveynler de greve katıldı. Bu durum diğer doğu illerinde de benzer protestolara yol açtı ve Almanya'da bir anne PKK'nın kızını kaçırmasına karşı tek başına oturma eylemi düzenledi. Ailelerin dayanışması ulusal çapta övgü topladı ve Halkların Demokratik Partisi üzerinden meşruiyet arayan terör örgütünün karanlık yüzüne ışık tuttu. Yaklaşık 5 yılda yaklaşık 53 aile ve çocukları bir araya geldi. Şu anda yirmili yaşlarında olan çocukların bir kısmı oturma eylemini öğrendiklerinde terör grubundan kaçarken, diğerleri zaten grubun Kuzey Irak'taki saklanma yerlerinden kaçmayı planlıyordu. Türkiye'de teröristlerin iadesine ilişkin pişmanlık yasaları bulunmaktadır. Bazı durumlarda eğer ölümcül terör saldırılarına karışmamışlarsa serbestçe dolaşabilirler.
Geri kalanında ise zaman zaman ziyarete gelen ailelerin oğulları ve kızlarıyla buluşması, bekleyişin hakim olması moralleri yükseltiyor.
Bedriya Uslu'nun oğlu Mahmud, 14 yıl önce terör örgütüne katılmaya ikna edildiğinde 18 yaşındaydı. Türkiye'nin güneydoğusu ve Irak'ın dağlık bölgelerindeki teröristler için kullanılan “Dağa götürüldü” tabiri. Oslo, AA muhabirine yaptığı açıklamada, “Onu mümkün olduğu kadar burada bekleyeceğim” dedi. Anneler Günü, oğlu olmadan Oslo için “anlamsız”. “Beni çok seviyordu” dedi, “Onu özledim.”
PKK, dokuz yıl önce Sevgi Çamar'ın oğlu Yavuz'u acemi olarak kaçırmıştı. AA'ya verdiği röportajda oğluna, “Oğlum, tatlı kokunu özledim. Lütfen geri dön ve üzüntümü sonlandır” dedi.
