Türkiye’deki Suriyeliler güvenlik noktalarının sıklaştırılmasından şikayetçi: “Cezaevinde yaşamak”

BBC Türkçe Servisi’nin haberine göre, son aylarda Türkiye’deki kayıtsız birçok Suriyeli mülteci ya da resmi olarak kayıtlı olmayan illerde yaşayanlar, artan polis ve kimlik kontrolleri nedeniyle evlerinde mahsur kaldı ve bu durum onları tutuklanma ve sınır dışı edilme riskiyle karşı karşıya bıraktı.

Yaser, ailesiyle birlikte kayıtlı oldukları Ankara’ya dönmeleri şartıyla serbest bırakılmadan önce üç gün boyunca İstanbul’da kimseyle görüştürülmedi. Aile, son 5 yıldır İstanbul’da yaşıyordu. Yaser, iş yerinde kimlik kontrolü sırasında polis tarafından gözaltına alındı.

Yasser, BBC’ye şunları söyledi: “Yürüdüğüm her sokakta polis var mı diye etrafıma baktım ve olası kaçış yollarını değerlendirdim.”

İçişleri Bakanlığı verilerine göre, son altı ayda yaklaşık 173 bin düzensiz göçmen tutuklandı; bu, 2022’deki yıllık toplam 285 bin göçmen rakamına kıyasla önemli bir artış.

30 büyük şehirde toplam 97 gezici göçmen kontrol noktası kuruldu ve bunun sonucunda 47.000 kişi sınır dışı edildi.

İçişleri Bakanı Ali Yerlikaya yaptığı açıklamada, ülkenin artık göç için bir varış noktası veya geçiş yolu olmayacağı sözünü verdi.

Türkiye, 1951 Cenevre Mülteci Sözleşmesi’ne taraf olmasına rağmen, Avrupa dışından gelen kişilere mülteci statüsü verilmesini engelleyen anlaşma kapsamındaki yükümlülüklerine ilişkin coğrafi kısıtlamaları sürdürüyor.

Sonuç olarak, komşu Suriye’den gelen sığınmacılara, vatandaşlığa kabul için öngörülebilir bir yol bulunmayan, riskli ve keyfi kısıtlamalara tabi görülen bir statü olan “geçici koruma” verildi.

2019’dan bu yana Suriyelilere, işgücü piyasasına erişebilecekleri tek yer olduğu varsayılan büyük şehirlerde kademeli olarak geçici koruma sağlanmıyor.

Patlama nedeniyle yüzünde oluşan yanıkların tedavisi için 6 ay önce gelen 23 yaşındaki Mahir, başkent Ankara’nın artık yeni geçici korumayı kabul etmemesi nedeniyle iki ay önce yiyecek almaya gittiğinden beri evden çıkmadığını söyledi. uygulamalar.

Maher, “Bir keresinde sıkıldım ve yürüyüşe çıkmak istedim ama polis memuru beni durdurdu ve belgelerimi istedi” dedi. “Sonra yanık yüzüme baktı, üzüldü ve bana orada takılmamamı söyledi.”

Ailesini kaybeden ve gidecek yeri olmayan 16 yaşındaki Nasır, kimlik belgesi olmadığı için artık okula gidemediğini söyledi.

“Geleceğe dair hiçbir umudum ve planım yok. Sadece önemli bir işim varsa dışarı çıkıyorum. Hapishanede yaşamak gibi” dedi.

İki yıl önce, Jön Türkler ile Suriyeliler arasında çıkan kavga sırasında bir Türk’ün ölümüne yol açan ölümcül bıçaklama olayı, Ankara’da haftalarca süren mezhepsel gerginliklere yol açmıştı.

10 yıldır Türkiye’de yaşayan Tamim, olayı bir dönüm noktası olarak nitelendirerek, polisin kimlik kontrollerinin yoğunlaştırıldığını, Suriyelilerin valilikte geçerli statüye sahip olsalar bile adres değiştirmelerinin engellendiğini söyledi.

Türk ekonomisinin kötüleştiği bir dönemde, Türk muhalefetinin sağcı kesimleri halk arasında göçmen karşıtı duyguları alevlendirdi ve bu da yaralanma veya ölümle sonuçlanan çok sayıda nefret suçu vakasına yol açtı.

Muhalefet ve seçmen tabanındaki kaygılar nedeniyle kuşatılan iktidardaki Adalet ve Kalkınma Partisi, “gönüllü geri dönüş” programlarının yanı sıra daha sıkı tedbirler de duyurmak zorunda kaldı. İnsan hakları savunucuları yetkilileri, göçmenleri işkence altında gönüllü geri dönüş belgelerini imzalamaya zorlamakla suçladı.