Türkiye’nin geleceğini kim şekillendirecek?
Yıllar önce, Amerika’nın önde gelen dergilerinden Politico, Türkiye ile ilgili bir makale yayınladı. Makale ülkedeki güç dengesi ile ilgiliydi. Varsayım, Türkiye’deki kuvvet diyagramının üç vektörden oluştuğuydu. Birincisi sivil siyasetin aktörleri olarak Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan ve Adalet ve Kalkınma Partisi (AK) vardı, ikincisi askeri seçkinler ve üçüncüsü Gülenci terör örgütü (FETÖ). Derginin tahminlerine göre bu güçlerden hangisi diğerini ortadan kaldıracak, Türkiye’nin geleceğini belirleyecek.
Politico böyle bir makaleyi yayınlarken, Amerika Birleşik Devletleri’nin genel yaklaşımında olduğu gibi, güçleri dost ve düşman olarak tanımlamış olabilir.
Bir yönetim aracı olarak NATO
İkinci Dünya Savaşı’ndan sonra ABD’nin NATO kavramını kullanarak Almanya, İtalya vb. Avrupa ülkelerinin çoğunu askeri vesayet yoluyla kendisine bağladığı az bilinen bir gerçektir. Türkiye savaşın mağlup tarafında olmasa da 1960 askeri darbesiyle askeri vesayet yoluyla ABD’ye bağlandı. Bu vesayet zayıfladığı her dönemde yeni darbelerle kendini yeniledi. 1997’de, yaygın olarak “postmodern darbe” olarak bilinen 28 Şubat ilanı, hükümeti istifaya zorladı. Daha sonra FETÖ’nün sivil bir planı olmadığı ortaya çıktı. Terör örgütünün amacı, ABD adına darbe yapanlar gibi askeri güç kullanarak ülkeyi ele geçirmekti. işgal et.
10 yıl içinde Adalet ve Kalkınma Partisi (AKP) hükümeti ve lideri Erdoğan, söz konusu diğer güç transferlerini yenerek ülkeyi güvenilir bir şekilde sivil siyasete teslim etti. Türkiye, parlamentosunun bombalanması, terör örgütleriyle mücadele gibi büyük çaplı olayların üstesinden gelerek gücünü yeniden kazandı. Nihayetinde Türkiye sadece yeniden güçlü olmakla kalmıyor, gücünün sınırlarının da tamamen farkında.
Böylece Politico dergisinin kehaneti gerçek oldu ve Erdoğan günümüz Türkiye’sini şekillendirmeyi başardı.
iç ve dış politika
AKP hükümetinin iç siyasetteki dehası, çatışmanın ağırlıklı olarak ülke içinde yaşanması nedeniyle ilk on yılda ortaya çıktı. AKP iç politikada devrim niteliğinde bir başarı öyküsüne öncülük etti.
O dönemde yeni Türkiye’nin konumu ve uluslararası arenadaki hakları konusundaki konumu net değildi. Türkiye’nin örnek dış politikası, Batılı ülkelerle çıkar çatışmaları ortaya çıktığında daha da belirginleşti. Her karşı mücadele Türkiye’nin gücünü giderek artırdı. AKP hükümeti, iktidarının ikinci on yılındaki dış politika başarılarını sundu. İlk on yılda iç politikada yapılan olağanüstü işler gibi, AKP hükümeti de ikinci on yılda dış politikada atılımlar yaptı.
Türkiye’de cumhurbaşkanlığı seçimlerinin 2023’te yapılması planlanıyor. Son yirmi yılda olduğu gibi muhalefet partileri de fazla etki gösteremedi. Geleceğe dair bir vizyonları yok. Böylece seçimlerle birlikte AKP, Türkiye’nin geleceğinin en etkili taşıyıcısı olma şansına sahiptir.
Hükümetin önünde iki sorun beliriyor: Birincisi, muhalefet seçim yolunda ittifaklar yoluyla Halk İttifakı’na karşı gücünü topladı. İkincisi, yaşam maliyeti.
Son yirmi yılda hiçbir kriz AKP iktidarını bu kadar etkilemedi. AKP, muhalefetin kültürel ve entelektüel eleştirilerini hiçbir zaman ciddiye almadı. Yüksek yaşam maliyeti, muhalefetin ekonomik olmayan eleştirilerinin etkinliğini de pekiştirdi. Yakın zamana kadar AKP, halk desteğini zarar görmeden arkasında tutmayı başardı.
rasyonellik testi
AKP kurulduğu günden beri akılcıdır. Türk siyasetine akılcılığı getirenin parti olduğunu söylemek yanlış olmaz. AKP hükümetleri her zaman olduğu gibi faydalı yatırımlarına devam ediyor ve seçimlerde bu tür yatırımların siyasi getirisi asgari düzeyde olsa da hız kesmiyor.
Salgın, iki yıldır dünya genelinde ekonomik aksamalara neden oldu. Salgının bittiğini açıkladığımız anda bölgemizde Rus-Ukrayna savaşı başladı. Bu arada, dünyanın tüm ülkeleri bu durumla kendi yöntemleriyle baş etmeye çalışıyor.
Türkiye’de gıda ve diğer emtialarda herhangi bir enerji krizi veya tedarik zinciri kesintisi yaşanmadı. Ancak fiyatlardaki anormal artış, dünyanın geri kalanındaki örneklerle benzerlik gösteriyor. Enflasyon çok yüksek ve döviz kurları kontrolsüz bir şekilde yükseliyor. Bu durum zararlıdır.
Devlet rasyonelliğini her alanda korur ve ekonomide makul adımlar da dahil olmak üzere tedbirler alır.
AKP, küresel koşulların izin verdiği ölçüde hükümetin ekonomide “akılcı” adımlar attığını seçmenlerine anlatmalıdır. Bu başarılabilirse 2023 seçimlerini kazanmak büyük bir avantaj sağlayacaktır çünkü seçimlerde AKP’nin en büyük rakibi geçim pahalılığıdır.
