Tuzların deniz mikroplarının yırtıcıları olduğu belirlendi

Karbon ve diğer besin maddelerinin küresel akışının çoğu deniz mikroplarından geçiyor ve onların ölümüne neyin sebep olduğu hakkında çok az şey biliniyor; bu bilgi çoğu durumda bu besinlerin nereye gideceğini belirliyor. Viral lizis ve protistan yırtıcılığı yoluyla mikrobiyal ölüm üzerine yapılan son araştırmalar boşluğu doldurmaya yardımcı oluyor, ancak mikrobiyal ölüm kaynağı hala eksik. Anne Thompson ve meslektaşları, deniz suyunu mukoza ağları aracılığıyla pompalayarak, filtreleyerek ve tercih edilen mikroplar gibi molekülleri yakalayarak beslenen tuzlu su ve pelajik kazanların oynadığı rolü araştırıyorlar. Tuzlar, mikroplardaki karbonu, batan dışkı topakları şeklinde derin denizlere veya deniz kuşları ve deniz kaplumbağaları gibi tuz avcılarına gönderir. Araştırmacılar, küçük hücreli mikropların, özellikle de çok küçük Proklorokokus'un hakim olduğu bir bölge olan Kuzey Pasifik Okyanusu'nun geniş subtropikal girdabında deniz tuzu yırtıcılığını karakterize etmek için tüplü dalışlar gerçekleştirdi. Araştırmacılar canlı salpları (Pegea confoederata ve Salpamaxima) topladılar ve farklı mikrobiyal av türlerinin temizlenme oranlarını belirlediler. Ayrıca Pegea confoederata bağırsaklarını deniz suyuyla karşılaştırmak için kantitatif PCR kullandılar. Proklorokokus deniz suyunda baskın olmasına rağmen, bu tip mikroplara tuzlarda daha yüksek konsantrasyonlarda rastlanmamıştır. Bunun yerine kil bağırsakları Crocosphaera, Synechococcus, diatomlar ve Chrysochromolena açısından zengindi. Bu sınıfların şekilleri ve boyutları göz önüne alındığında yazarlar, basit mekanik ilkelerin (partikül boyutu, ağ boyutları veya ağ boyunca akış hızları) tuzlar tarafından hücre yakalanmasını açıklamak için yeterli olmadığını ileri sürüyorlar. Yazarlara göre tuzlar, geniş, besin açısından fakir açık okyanuslardaki mikrobiyal toplulukların bolluğunu ve işlevini kontrol etmede küresel etkileri olan önemli bir rol oynuyor.