Uzay yolculuğu: Uzaya gitmek arkada gerçek bir acıdır

Astronotların karşılaştığı sırt sorunları için suçlu olarak omurlarımız arasında oturan süngerimsi amortisörler olan intervertebral disklere çok dikkat edildi. Ancak yeni çalışma bu düşünceye ters düşmektedir. NASA tarafından finanse edilen bu araştırmada, Chang’ın ekibi disklerde, boylarında veya şişmelerinde çok az değişiklik olduğunu veya hiç değişiklik olmadığını gözlemledi.

Chang, dört ila yedi ay boyunca ISS’ye harcayan altı astronotta gözlemledikleri şey, lomber (alt) omurgadaki destekleyici kasların dejenerasyonu ve atrofisi olduğunu söyledi. Bu kaslar, diskleri ve bağları gerginlik veya yaralanmalardan korurken, dik durmamıza, üst ekstremitelerimizi Dünya gibi bir ortamda yürümemize ve hareket ettirmemize yardımcı olan kaslardır.

Mikro yerçekiminde, gövde, büyük olasılıkla omurga boşluğundan dolayı uzar, omurga eğriliğinin düzleştiği yer. Chang, astronotların alt sırtlarında da kas tonusu kullanmadıklarından, yeryüzünde olduğu gibi eğilmedikleri veya alt sırtlarını hareket etmek için kullanmadıklarını söyledi. Astronotlar altı ay boyunca vücutta kalmış gibi, ağrı ve sertleşmenin olduğu yer burasıdır.

Misyonlardan önce ve sonra yapılan MRI taramaları, astronotların uçuş sırasında bu kaslarda% 19 azalma yaşadığını ortaya koydu. Chang, “Burada altı hafta süren bir eğitimden ve buradaki bir koşullandırmadan sonra bile, kayıplarının sadece% 68’i geri kazanılıyor.”

Chang ve ekibi, özellikle Kızıl Gezegene ulaşmak için sekiz veya dokuz ay sürebilecek Mars gezisini düşünürken, uzun süreli insanlı görevler için bu ciddi bir konuyu düşünüyorlar. Bu yolculuk ve astronotların Mars yer çekiminde geçirdiği potansiyel süre – Dünya üzerindeki yüzey çekiminin% 38’i – kas atrofisi ve dekondisyon oluşturma potansiyeli yaratıyor.

Ekibin gelecekteki araştırmaları, daha da fazla kas atrofisi ve daha yavaş bir iyileşme dönemi olabileceği bildirilen boyun sorunlarına da bakacaktır. Ayrıca, omurganın uçak içi ultrasonlarında başka bir üniversite ile ortak olmayı, uzay istasyonundayken astronotlara ne olduğuna bakmayı umuyorlar.

Uzayda Yoga?

Kimse sırt ağrısı ve kas kaybını sevmediğinden, Chang zaten iki ila üç saatlik egzersiz astronotlarının uzay istasyonunda her gün sahip olması gereken karşı önlemleri önerdi. Egzersiz makineleri kardiyovasküler ve iskelet sağlığı da dahil olmak üzere çeşitli konulara odaklansa da, takım uzay yolcularının da omurgaya odaklanan bir çekirdek güçlendirme programı içermesi gerektiğine inanıyor.

Chang, “fetal tuck” pozisyonuna ek olarak astronotlar, bellerini germek veya sırt ağrısını hafifletmek için mikro yerçekiminde kullanırlar. Ama bunu söylemekten daha kolay olduğunu biliyor.

“Bir çok yoga, yerçekimi nedeniyle hamstring, baldır kasları, boyun ve omuzların gerilmesinin mümkün olduğu aşağı doğru köpek gibi yerçekiminin etkilerine bağlıdır. Bunu kaldırdığınızda, aynı faydaya sahip olamayabilirsiniz. .”

Uzay istasyonundaki herhangi bir makinenin ağırlık, boyut ve hatta istasyonda üretebilecekleri yankılar açısından da tasarlanması gerekir.

Chang ve diğer araştırmacılar, astronotların arkadaşlarını, ailesini ve hatta Twitter takipçilerini sanal bir antrenmanda onlara katılmaya davet ederek, egzersizlerinin günlük tekrarını daha eğlenceli ve rekabetçi hale getirmelerini sağlayacak farklı egzersiz programları hakkında bir sanal gerçeklik ekibi ile beyin fırtınası yaptı.

Chang, astronotları sağlıklı ve formda tutmak için ellerinden gelenin en iyisini yaptığını söyledi.

“Bir mürettebat geri döndüğünde, uzay istasyonunun bir tarafında bu güzel mavi gezegeni gördüklerini söylüyorlar” dedi. “Onlar için sevdikleri her şey bu kırılgan küçük gezegende. Ve diğer pencereye bakıyorlar ve sadece karanlığın içine uzanan sonsuzluğu görüyorlar ve kendileri ve evrendeki yerleri ile geri geliyorlar.

“Hepsi, uzay bilgisini ilerletmeye ve bir sonraki mürettebat için ellerinden gelenin en iyisini yapmaya kararlılar.”